We zwaaien Monica en Martien uit en gaan eerst naar Ourique om de was te doen. Twee grote wasmachines bij de supermarkt. Alle was in de machine en eerst een kopje lekkere koffie op het terras van het plaatselijke barretje. Als de was in de droger zit de supermarkt in. Drie uur later rijden we weer weg, boodschappen en de droge was opgeruimd.

Het is maar een klein stukje naar Beja. Typisch kaal Alentejo landschap, met wijngaarden, olijfbomen, fruitbomen en groene velden. Wij vinden het mooi. Het stadje herken je al weer snel aan de witte huizen.
We zetten de camper op een vreselijke vieze gemeente camping in de stad. Maar geeft niets van hieruit lopen we zo de stad in. Bovendien betalen we er maar € 7,- voor.
Beja moet een mooi museum hebben in een oud klooster waar de Moorse invloed zichtbaar is. Maar helaas het museum wordt gerenoveerd, gesloten dus.
Dan vinden we een ander museum en lopen daar binnen. We krijgen plastic hoezen voor over de schoenen, waar zou dat nou voor nodig zijn? Maar een paar stappen verder zien we dat een grote glazen vloer gelegd is over archeologische opgravingen. Uit welke tijd de opgravingen zijn is moeilijk te achterhalen. Geen beschrijvingen in het Engels en ook de suppoost spreekt geen Engels. Zelfs op internet moeilijk te vinden. In elk geval gaat het o.a. over opgravingen uit de Romeinse tijd, een badhuis.
En deze zaal mogen we gratis binnengaan.

Dan op zoek naar het kasteel uit het begin van de 13e eeuw. Een groot bouwwerk, we lopen over de kasteelmuren van het kasteel met mooie uitzichten over het land.
De toren, Torre de Menagem bevond zich op een strategische plek om de omgeving goed in de gaten te houden. De toren is geheel gebouwd van marmer. Dat was (en is) er genoeg in deze buurten.
En ook hier weer een gratis museumzaal met keramiek van een kunstenaar uit de Alentejo Jorge Vieira.

Het is best een aardig stadje, oud en typisch Portugees. Veel kledingwinkels en veel oude winkeltjes met wol, een naaiateliertje, een schoenmaker etc. De oude winkeltjes worden beheerd door even oude mannetjes. Gek genoeg ook een aantal juweliers, allen met de deur open.

Nu nog een restaurant zien te vinden voor vanavond en dat is minder makkelijk dan gedacht. Peter houdt vol en tenslotte vinden we een restaurant op een paar minuten lopen van de camping.
Als we om 19.15 uur terugkomen is het er al aardig vol. Opvallend dat hier voornamelijk mannen komen. Bij de bar staan een aantal lokale mannetjes (daar zijn ze weer) met pet aan het bier. Volgens mij staan ze flink in de weg want de 2 obers lopen zich de benen uit het lijf. De specialiteit is pata negra (het zwarte varken) maar ook schaaldieren. De kreeften worden door de ober uit het aquarium gepakt en op de toonbank gezet, waar ze nog even mogen spartelen voor ze de pan in gaan. De Partij voor de Dieren heeft hier nog wat te doen.
Maar dit lokale eten met een lokale wijn is goed. We kijken onze ogen uit naar het hele gebeuren. Groot licht aan, TV natuurlijk met het onvermijdelijke voetbal en een ober die zijn stappen wel zet.
Buiten staat nog een rij mensen te wachten.
Morgen weer een nieuwe ontdekking.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap