We rijden maandag in de mist weg uit Córdoba. We zijn verbaasd dat de winkels dicht zijn. Nader onderzoek wijst uit dat het een feestdag is; de dag van St Rafael.
50 km verder komen we in de provincie Sevilla en daar wordt deze feestdag niet gevierd, dus kunnen we weer boodschappen doen.

Onderweg zien we steeds meer stormschade en zeker als we in de buurt van de camping komen. Omgewaaide bomen, verkeersborden, kleinere electriciteitspalen die scheef staan, soms een muurtje rondom een tuin.

We rijden naar een camping bij Utrea beheerd door een Nederlands echtpaar, Finca Angelica. Het laatste stuk van de weg ernaar toe is modderig en met flinke kuilen die nu in plassen zijn veranderd. Een boom ligt over de weg, we kunnen er maar net langs.
Op de camping is het dak van het kleine toiletgebouw en van een schuur gewaaid. We horen later dat campinggasten hebben geholpen om zandzakken te leggen op het dak van het huis om verdere schade te voorkomen. Je kunt zien dat ze in deze buurt niet gewend zijn aan harde wind en veel regen. We zetten onze stoeltjes buiten en zoveel mogelijk uit de wind, wat niet helemaal lukt.
's Avonds eten we met alle campinggasten (15) aan een grote tafel in de eenvoudige eetzaal. Angela en James zijn de bevlogen eigenaren van dit kleine domein. Daarnaast organiseert Angela met haar bedrijf Pia Tours ook excursies door Sevilla. James is een uitstekende kok en hij kookt 2 maal per week een heerlijke maaltijd van 4 gangen. Het was een gezellige avond alleen jammer dat het tussen de gangen door zo lang duurde, pas om 11.00 uur kregen we het toetje.
Maar al met al gezellig om met de andere campinggasten ervaringen uit te wisselen.
Vanochtend kwam iedereen van elkaar afscheid nemen, bijna alle gasten vertrokken. Ook deels vanwege de regen en na de natte nacht en onstuimige ochtend besluiten wij ook om te vertrekken. De camping faciliteiten waren zeer matig en soms kun je je daar opeens aan ergeren. De plassen stonden rond de camper en de wc was nat... (tsja zonder dak dus).

Ons reisdoel is Olvera waar wij de camper aan het begin van de Via Verde de la Sierra parkeren. Dit oude station in Olvera is het begin (of eindpunt zo je wil) van dit 36 km lange fietspad over een oude spoorlijn. Het oude station is nu een eenvoudig hotel met restaurant, we lunchen er voor we op de fiets stappen.
Het is een mooi pad door een natuurgebied. Deels verhard maar een groot deel over gravelweg. Vanwege de regen op sommige plekken nog behoorlijk modderig.
De uitzichten over het dal of over de bergachtige rotsen is prachtig. Bij de hoge rotsen hangt een hele zwerm vale gieren. Het zijn er veel, mooi!
Het pad heeft vele tunneltjes. De langere tunnels zijn verlicht en de lampen gaan aan zodra wij de tunnel in fietsen. De weg is dan niet goed te zien, ik volg het rode achterlicht van Peter. We passeren wel 15 tunnels (heen en terug dus 30).
Zoals gebruikelijk keren we ergens halverwege om en om 17.00 uur zijn we weer terug bij de camper.
We zijn weinig mede weggebruikers tegen gekomen. De eerste echte fietskilometers in Spanje hebben we gemaakt. Hopelijk vinden we nog meer van dit soort pareltjes.
We borstelen de fietsen en onze schoenen zo goed mogelijk schoon en besluiten niet op de parking te blijven overnachten maar 5 km verderop naar een camping te gaan. Dat blijkt een goed idee, we genieten hier nog een paar uur van een prachtig uitzicht. Rust hier, bijna geen mede kampeerders alleen het geluid van de weg onder ons. We staan op 650 meter, dus het zal wel afkoelen vannacht.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap