Nog één keer een stadje bezoeken en de dag afsluiten met een lekkere maaltijd, dat is het plan voor vandaag.
Eerst langs de supermarkt voor de laatste Italiaanse boodschappen en dan zijn we om lunchtijd op de camping in San Gimignano. De plek op de camping is niet zo interessant, vanmiddag gaan we het stadje in en morgen door voor een lange rit naar Frankrijk.

San Gimignano het Manhattan van de middeleeuwen, zo wordt San Gimignano wel genoemd. Deze bijnaam heeft het stadje in Toscane te danken aan het enorme aantal woontorens. Het waren er maar liefst 72, in die tijd. Families bouwden tegen elkaar op. Hoe hoger de toren, hoe meer aanzien. Het was dus echt een statussymbool, zo’n hoog oprijzende torren. In 1580 waren het nog slechts 25 torens en nu zijn er nog een stuk of 16 over.
De oudste toren is de Torre Rognosa, met maar liefst 51 meter hoogte. In 1255 werd bij wet verboden om een toren te bouwen die hoger was dan deze toren, maar deze wet werd later door de eigenaren van de zogenaamde Torre Grossa, aan het Piazza del Duomo, met voeten getreden. Tot zover de informatie uit mijn favoriete reisapp Ciao Tutti.
Het geruzie tussen de inwoners over de hoogte van de torens is nog wel even doorgegaan. En nu is het stadje tot een toeristische bezienswaardigheid gemaakt. Dat hadden we ons even niet gerealiseerd, blijkbaar waren we toch wel verwend met authentieke stadjes in Zuid Italië.
We lopen San Gimignano in tegelijk met een grote stoet toeristen, waarschijnlijk zijn er net een paar bussen leeggeschud. Op het hoofdplein is een populaire ijssalon volgens de reisgidsen en de rij loopt dan ook over het hele plein.
Even zuchten en bedenken wat we gaan doen. Uiteindelijk geven we ons over, want we hadden toch gezegd lekker te gaan eten 's avonds en dat kan pas na 19.00 uur.

We slenteren wat door de straatjes en kijken uit over het mooie Toscaanse landschap bij een paar uitzichtpunten. Verbazen ons over de woontorens en dat mensen daarin wilden wonen. We kopen toegangskaartjes voor de Duomo met zijn de fresco's aan beide zijden uit 14e eeuw. Werkelijk imponerend en ook verbazend hoe mooi de kleuren bewaard zijn gebleven. Het zijn allemaal werken van beroemde kunstenaars uit die tijd over Bijbels taferelen. We zijn blij dat we dit gezien hebben, in de gidsen ligt de nadruk op de torens en wordt nauwelijks gesproken over de prachtige kerk.

Inmiddels is de grote drukte wat afgenomen en beginnen we alsnog te genieten van dit kleine stadje.
Met een heerlijk diner (we zitten nog buiten) wordt dit een waardige afsluiting van 7 weken Italië.

We gingen met de bus heen, een ritje van nog geen 10 minuten. Terug was de bedoeling een taxi te nemen omdat er na half 9 geen bussen meer rijden. Maar een taxi was niet te krijgen, dus we lopen terug, Deze oktoberavond voelt nog zomers aan.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap