We bleven 2 dagen staan op de camperplaats met het prachtige uitzicht over de baai en de zee. De parkeerplaats zelf was bepaald niet aantrekkelijk. Een enorm terrein waar in het hoogseizoen de campers wel 5 rijen dik kunnen staan. Nu dus leeg, maar nog steeds 24 uur bewaakt.
We zwommen in de heldere zee en fietsten naar het dichtstbijzijnde dorpje voor een lunch. Tsja die fietsen komen er niet vaak uit.
Maar vandaag gaan we weer verder. We bezoeken het stadje Gallipoli, dat 80 km zuidelijker langs de kust ligt. De kustweg mogen we als camper niet rijden dus we worden door het land gestuurd en soms door drukke dorpjes met smalle straatjes.
Het is hier de regio van de wijn en van de olijfboomgaarden. Maar er zijn heel veel boomgaarden waarvan alle bomen kapot zijn. De bomen worden aangetast door een bacterie en hele boomgaarden verdwijnen. Soms zien we de dode bomen nog staan, op andere plekken worden ze omgezaagd of omgeploegd en worden nieuwe bomen aangeplant. Op internet lezen wij dat vooral de buurt waar wij nu zijn het hardste getroffen wordt.
Gallipoli bestaat uit een oude stad op een eiland die door een brug verbonden is met de nieuwe stad. We parkeren aan de rand van de stad en lopen over de mooie stoepen van het nieuwe gedeelte naar de oude stad.
Langs het oude kasteel richting de leuke kleine straatjes en de kathedraal.
Eindbestemming vandaag is een grote camping in Santa Maria di Leuca, precies op de punt van de hak.
We staan onder de bomen en vangen nog net wat zonnestralen. Het is nog steeds mooi maar niet meer zo warm.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap