Het stadje Diamante staat ook wel bekend als città dei murales. In alle straatjes zien we muurschilderingen. Ik geloof dat er wel meer dan 100 te vinden zijn. Van oud tot heel recent. Vaak worden ze geschilderd door de bewoners van de huizen.
Het stadje is tegen de berg op gebouwd, zoals zoveel van deze oude stadjes langs de kust. Dus overal trappen, we raken er al aardig aan gewend.
Nog steeds zitten we in de provincie Calabrië, aan de Tyreense zee. De zee die hier alle tinten blauw kan hebben.
We wandelen over het kiezelstrand met grijs zand, naar het stadje. Onderweg passeren we een aantal privéstranden van hotels. Nu de schoolvakanties voorbij zijn, zitten we in een kolonie van grijze koppen. Voornamelijk Italianen en die kunnen eindeloos 'ouwe hoeren', op de heen en terugweg zien we de dametjes in groepjes bij elkaar staan.
In het stadje slenteren we wat door de kleine straatjes en pakken een terrasje of eten een ijsje.
Ondertussen verzamel ik de foto's van de muurschilderingen. Ik kan niet kiezen, dus laat aan jullie over welke je de leukste vindt.
Op de camping, of eigenlijk camperplaats, staan we eerste rang. In de middag zoeken we de schaduw op. De temperatuur loopt hier op tot boven de 30 graden. 's Avonds zetten we de stoeltjes voor de camper en kijken we tot laat toe hoe de zon ondergaat.
Peter zwemt wat in zee, ik ben niet zo van zwemmen in de golven.
Aan het eind van de dag komt de groenteboer met zijn kar het terrein op rijden en vullen we de groente- en fruitvoorraad weer aan.
We boeken nog een dagje bij om nog even te genieten van deze mooie kust. Nog 2 dagen staan we aan de Tyreense zee en dan steken we over. Maar zover is het nog niet.
Morgen trekken we nog 160 km zuidelijker en dan zitten we toch echt wel in de hak van de laars.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap