Het was een koele nacht waarin wij zelfs onder een dekbed sliepen. We rijden verder op deze mooie bergweg richting Konitsa. Daar waren we eerder (de mooie boogbrug). Dit keer wel met tegenliggers zelfs in een klein dorpje waar een klein vrachtwagentje staat te lossen. De oudjes op het terrasje kijken niet verbaasd. Even aanschuiven voor koffietje lukt niet, want waar zet je de camper dan neer?
We rijden naar Ioaninna met het idee daar op de camping te gaan staan. Maar wat is die stad groot en druk! We maken uiteindelijk met de camper een kleine sightseeing alleen maar om de stad weer te kunnen verlaten. De kleine straatjes lijken wel ‘Marokkaanse Souks’.
Dus dan maar meteen door naar Meteora (of eigenlijk het dorp Kalampaka). Dat blijkt later een goed besluit te zijn.
Naar Kalampake pakken we de snelweg waar we dit keer wel moeten betalen. Nog niet gewend aan het systeem rijden we het poortje van electronisch betalen in. Toeterende auto’s achter ons. Uiteindelijk rijdt Peter hem kaarsrecht achteruit en worden we toegelachen. Bij het goede hokje wordt met een ouderwetse stok de hoogte gemeten (eigenlijk komt het erop neer dat we er onderdoor moeten passen) We betalen € 1,50 en krijgen een bonnetje. Even verderop moet nog eens betaald en worden we ingedeeld bij de hogere auto’s € 4,50 zonder bonnetje. Ach leuk hoor we begrijpen elkaar toch niet, het is Griekenland. In ruil voor dit alles krijgen we wel een uitstekende weg met kilometers aan tunnels.
De camping bij de Meteora is groot maar nauwelijks gevuld. Niet gezellig maar het is dan ook alleen om de kloosters te bezoeken. En … we kunnen afkoelen in het zwembad met uitzicht op de enorme rotspartijen.
Na twee baantjes zwemmen zien we donkere wolken aankomen en ja dat wordt een pittige bui. Sinds 3 maanden regen hier.

Een beetje geschiedenis van de kloosters:
Door eeuwenlange wind - en watererosie (ooit was de Thessalische vlakte een binnenzee) hebben de rotsformaties hun specifieke en moeilijk bedwingbare uiterlijk gekregen. Vanaf de 9e eeuw werden de natuurlijke zandstenen torens beklommen door kluizenaars die daar hun eigen leefomgeving creëerden en slechts af en toe naar beneden kwamen. Vanaf de 11e eeuw trokken elders verdreven monniken naar het gebied. Halverwege de 14e eeuw verrezen de eerste kloosters op de toppen. In 1336 stichtte de monnik Athanasios, afkomstig van de berg Athos zijn Groot Metéoron, het hoogst gelegen (623 m) en belangrijkste klooster dat hier gesticht werd. Nog 23 andere kloosters zouden volgen. Met netten aan touwen en houten ladders van soms wel 40 meter lang transporteerden de monniken de benodigde goederen én personen naar boven. In de hoogtijdagen bestond er een autonome gemeenschap van monniken en 24 kloosters in vrijwel volledige afzondering van de rest van de wereld.
In de 17de eeuw begon het verval van de kloostergemeenschap en langzamerhand trokken er steeds meer monniken weg. In de 18de eeuw werden de kloosters als toevluchtsoord gebruikt voor de Grieken die de Turkse overheersers en de belastingen die ze waren opgelegd wilden ontduiken. Later, in de 19de eeuw kwamen mensen naar de kloosters om de oprukkende rebellen te ontkomen.
In de 20ste eeuw waren er al een aantal kloosters verloren gegaan en leefden er niet veel monniken meer in de gemeenschap. In 1930 kwam de Zwitserse fotograaf Frederic Boissonas als één van de eerste bezoekers naar de Meteora kloosters, waarna zijn foto’s de kloosters wereldbekendheid gaf.
Tegenwoordig zijn er nog 6 kloosters te zien en ook bewoond.

We gaan de kloosters verkennen op twee gehuurde scooters. Wat een goed plan! Prachtige uitzichten, heerlijke verkoeling en je kunt doorrijden tot aan de kloosters. Vanochtend is het nog niet zo druk, we lunchen bij de camper en gaan later in de middag nog eens terug om foto's bij beter licht te maken. Maar ook om de omgeving nog eens in ons op te nemen.
Alleen het grote Meteora klooster bezoeken we. Lange trappen naar beneden en naar boven. Het meest imponerend is toch wel de kloosters te zien zo hoog op de rotsen en de rotsformaties waar wij later ook allerlei figuren in zien.

Een geslaagde dag! Morgen naar de oostkust en aan zee een camping zoeken.

Waar:
CC 42142 Camping Vrachos Kastraki. Goede camping voor het doel. Goed restaurant en t.o.v. de kloosters ligt het prima. Huren van de scooters in Kalampaki. Ze werden na afloop opgehaald op de camping.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap