Vandaag gaan we de groep voor een nacht verlaten om op bezoek te gaan bij René, Paul en Sylvia in het reserve Limpopo-Lipadi.
De wekker gaat om 5.15 uur. Het went, we zijn hier immers iedere ochtend vroeg.
Als we om 6 uur wegrijden zien we de kinderen al naar school lopen, keurig in donkerrood schoolkostuum.
Om 10.30 uur rijden we het reserve op en zetten onze campers, 11,7 km verder op de camping Longwope. Midden in een wildreservaat je camper neerzetten is wel erg speciaal. René haalt ons met game drive auto op. Hij verontschuldigt zich dat hij iets later is, een olifant stond op zijn weg. (is weer eens wat anders de spoorbomen die open staan) Wat leuk om hem nu in Botswana weer te ontmoeten!
Op zoek naar de olifant rijden wij terug, totdat Lies een luipaard in de boom ziet. En zo dichtbij! Dat is wel een heel mooi begin.
In het grote wildreservaat Limpopo-Lipadi hebben René en Paul en Sylvia, samen met nog 2 partners een paradijsje gebouwd: Lubbesrust. Een terrein waarop zij 4 privé lodges en een gezamenlijke lodge hebben neergezet. Iedere lodge met een kleine waterhole en prachtige uitkijkterrassen om te genieten van het mooie uitzicht en de dieren natuurlijk.
Wij worden hartelijk ontvangen met een glas champagne, een heerlijke lunch en avondmaaltijd. We maken een gezamenlijke middag/avond drive met een gezellige sundowner. Jasper en zijn vriendin Sofie zijn er ook bij. Hun ranger geeft ons de nodige uitleg, op de foto te zien met zijn verhaal over de olifantenpoep. Een olifant eet 200 kilo op een dag en drinkt in één slok 11 liter water. Geen wonder dat wij de afgelopen weken zoveel olifantenpoep overal hebben zien liggen.
Als het donker wordt zien we twee rhino’s naar de waterplaats komen. Even later volgt de olifant. Een mooi proces om te zien hoe die drie elkaar in de gaten houden. Waarschijnlijk zien zij elkaar niet, maar horen en ruiken des te beter. De rino’s ruimen uiteindelijk het veld voor de olifant, die dan toch niet tevreden is over de kwaliteit van het water en naar de grote waterbak gaat.
In het aardedonker worden wij weer teruggebracht naar de camping, wij vinden het toch heel knap dat zij in het donker de weg kunnen vinden. Wij zijn de enige campers, het is nog even stil als wij aankomen. Eénmaal rustig in bed hoort Peter de schreeuw van een leeuw (ik beweer dat ik snurk), maar even later ziet hij twee olifant in de donkere bossen die met veel lawaai takken aan het eten zijn. Dat maakt behoorlijk wat kabaal. Met getrompetter laat de olifant nog eens van zich horen.
De volgende ochtend zijn we vroeg op. Om half zes gaat Peter al onder de douche. Ik zie de aapjes uit een stapel kreupelhout komen en de grote boom ingaan. Daar zitten ze de verdere ochtend van de rode bloemen te peuzelen. Als we tijdens ons gezamenlijk ontbijt ook nog een giraf boven de bosjes zijn kop uitsteken (alweer een oplettende Lies), is dit uitstapje helemaal geslaagd!
Dank jullie wel op Lubbesrust!

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap