Via Malmesbury, Saamstaan Crèche, naar Lamberts Bay
In 2006 deed Rotary Soestdijk een fikse gift voor de oprichting van een klein schooltje in Malmesbery. Jacques was daar in contact gekomen met de plaatselijk Rotary club. Destijds nog een klein oud schooltje met één klaslokaal.
Nu 13 jaar later gaan wij met Jacques en Lies mee om hier te kijken. We treffen daar een verrassend goed verzorgd schooltje (of crèche) aan. Midden in een iets betere Township.
Mareta van (inmiddels ex) Rotary club Malmesbury nodigt ons eerst uit in een coffeeshop (zoals hier de koffie tentjes heten). Lekker koffie hebben ze hier en taarten bakken kunnen ze ook! Geen wonder dat de gemiddelde Zuid Afrikaanse vrouw ‘iets’ te dik is.
De opzet van de crèche Saamstaan is de kinderen van ½ tot 6 jaar een goede start te geven met gezond voedsel en het leren van de Zuid Afrikaanse en Engelse taal. De kinderen leren basis begrippen als cijfers, vormen, kleuren, dagen van de week, jaargetijden etc.
Natuurlijk wordt er voor ons gezongen. Prachtig deze kinderen die staan te swingen alsof het niks is. Kom ik aan als stijve Hollandse…
Het is er schoon, de maaltijd ziet er goed uit, de klasjes zijn prikkelarm (kleine beroepsdeformatie om zo te kijken).
Jacques en Peter pakken het plan om te proberen dit schooltje nog eens te helpen.
Nu zijn er 4 klassen met 22 kinderen per klas. Graag zouden ze er nog een klasje bij hebben. Er staan nog meer dan 40 kinderen op de wachtlijst. Wie mee wil helpen laat het weten, Jacques inventariseert de mogelijkheden.
We worden uitgewuifd door de leidster en de tuinman, die ondertussen op onze campers heeft gepast. Wat een contrast is dit eenvoudige wijkje.
Overigens, de Zuid Afrikanen zijn bijzonder vriendelijk. Tot op heden hebben we nog nergens de indruk gehad dat we als rijke toeristen afgezet kunnen worden. Maar het blijft alert zijn.
Vanaf Malmesbury rijden we verder achterelkaar aan richting Lamberts Bay. We hebben nog een 250 km te gaan. Over asfaltwegen en een stuk snelweg.
We hadden gehoopt door een bloemen gebied te rijden, maar helaas de door Mareta geadviseerde mooie velden hebben we niet kunnen vinden.
Wel rijden we over de snelweg N7 door het prachtige Citrusdal. Zelfs een klein bergpasje. Veel fruitbomen! Maar ook veel wijngaarden!
We stoppen bij een klein winkeltje langs de weg voor heerlijk gedroogd fruit en mandarijnen. ‘Jammie’ zou onze kleinzoon Roald zeggen.
Onderweg komen we ook weer van die leuke plaatsnamen tegen zoals ‘Dwars-in-die-weg’.
Vanaf de snelweg is het nog 60 km. naar Lamberts Bay en onze camping. Die mogen we over 2 dagen weer terugrijden. Maar met een camper schiet het lekker op, dat is wel wat anders dan met een caravan rijden. (we hebben nog minstens 6 weken om alle voor- en nadelen op een rijtje te zetten)
Om half 6, met prachtig avondlicht, komen we op de camping aan. We zijn nog niet eens de laatsten. Plaatsen iets boven de zee. Helaas een dik hek eromheen, want dat is ondanks de vriendelijke mensen toch echt nodig.
Fris windje erbij. Nog even aan een avonddrankje bij een prachtige zonsondergang.
Slapen onder het geruis van de golven, dat gaat vast lukken.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap