Excursie rondom Kaapstad

Het is vroeg vertrekken deze morgen, al om 7.30 uur. Dan zou de wekker op 6 uur gezet moeten worden. Dat doen we dus maar niet. Maar als ik even na half zeven naar de douche loop staat de bus al klaar.
De belangrijkste reden voor dit vroege vertrek was de file. Helaas ook Kaapstad loopt vast in de ochtend- en avondspits en dat gaan wij goed merken vandaag.
Onze Zuid Afrikaanse gids John begeleidt ons vandaag. Dat doet hij in het Zuid Afrikaans. Wat een leuke taal is dat! Mooie woorden die zo letterlijk de betekenis van een woord weer kunnen geven, bijvoorbeeld het woord ‘dappermannen’, of ‘ blomme plukken’.
Maar niet altijd is deze charmante taal zo goed te verstaan. John houdt stug vol en schakelt niet over naar het Engels, de belangrijkste voertaal van dit land.
Op het programma staat om eerst naar de Tafelberg te gaan. Eén telefoontje volstaat om te weten dat er teveel wind staat en de berg nog in een wolk ligt. We zullen het vanmiddag nog eens proberen. Maar helaas ook dan weer zonder resultaat. Het is dan wel bijna helder, maar de wind waait te hard om de lift te laten draaien. Dat is jammer want een bezoek aan de Tafelberg hoort toch wel bij Kaapstad.
We maken een tocht langs de westkust met zijn prachtige zee en stranden. Er is gelukkig nog wel tijd voor een (heerlijke) kop koffie. Dan is de bestemming Kaap die Goeie Hoop, in het eerste nationale park dat wij bezoeken, Table mountain National Park.
Tsja wie kent het niet Kaap de Goede Hoop. Bartholomeus Dias gaf de naam aan deze meest zuidelijke punt van Afrika. Eigenlijk zou het de naam krijgen van de geesten die er rond deze kaap hangen. Maar Dias besloot er een positieve draai aan te geven. Een toeristische trekpleister, waar je je dan ook als zodanig dient te gedragen. Foto’s maken bij het beroemde bordje, het is niet anders. Toch is het er prachtig.
10 jaar geleden waren wij ook in ZA, destijds om bij Kees op bezoek te gaan die toen stage liep in Port Elisabeth. Veel van de plekken die wij vandaag bezoeken zagen wij destijds ook. In mijn herinnering is de prachtige zee op dit meest zuidelijke plekje van Afrika bewaard gebleven. We staan hier aan de Atlantische oceaan. Als ik de foto’s zou vergelijken met vandaag; misschien iets minder wind? Ach het waait hier altijd langs de hele kust verwacht ik.
We krijgen maar weinig tijd, want de Tafelberg is op dit moment nog een optie, dus er moet voldoende tijd overblijven om die nog te bezoeken. Inmiddels weten wij dat dit niet doorgaat.
We lunchen in een restaurant aan de zee, waar wij ook eerder waren. Nu aan de kant van de Indische oceaan.
‘Ons gaan dan naar de Pikkewijnen’. Boulders beach, waar een kolonie Afrikaanse pinguïns (zwartvoet pinguïns) domicilie heeft. Kleine beestjes die niet groter worden dan 60 tot 70 cm. Hun roep klinkt als het gebalk van een ezel. We hebben geluk dat de wind de goede kant op staat (of juist niet, want daardoor kunnen we de Tafelberg niet op…) want het stinkt er niet. Er zitten kleintjes onder de vleugels van de moeder, een meeuw wacht op zijn kans voor een lekker hapje. Dat kunnen wij niet verhelpen. Het blijven grappige, waggelende beestjes die zich verder niets van het publiek aantrekken.

Overigens spotten wij vandaag ook ons ‘eerste Afrikaanse wild’.
Weer met klinkende namen als Dassie, Struisie, Pikkewijn, Baboons en Eland.
Struisie is de welbekende Volstruis of Struisvogel. Die gaan we nog heel veel zien.
Dassie is de rostklipdas, die er van veraf als een soort marmot uitziet, hij wordt echter zo’n 30 cm lang. Saignant detail: volgens onze gids zou dit kleine beestje in het verre verleden afkomstig zijn van de olifant. Dit zou te zien zijn aan de kaak, waar twee grote tanden uitsteken. Dit kleine beestje heeft een draagtijd van 8 maanden. Toch iets korter dan een olifant…
De Pikewijn moet je dus weten: de pinguïn.
De Eland, lijkt in niets op de Eland zoals wij die kennen uit Noordelijk Europa. Het wordt hier de Elandantilope genoemd en die benaming kan ik wel plaatsen. Overigens zien wij de Dassie en deze Eland alleen van veraf en fungeert mijn fototoestel als verrekijker.
Tenslotte de Baboons of Bavianen. We zien er een paar langs de bus lopen. Advies: raampjes dicht, niet uit de auto komen etc. Lelijke beestjes met grijpgrage pootjes. Er lopen zelfs speciale Baboons bewakers (soms zelfs bewapend) om te zorgen dat deze niet in de buurt van huizen komen. Ze kunnen blijkbaar de koelkast leegroven.
Over bewakers gesproken langs de Oostkust zit een meneer in een huisje te kijken of er haaien langs zwemmen. Indien dat zo is gaat er een alarm af en wordt een vlag gehesen. Vandaag zouden er geen haaien zijn en kon hij rustig zijn telefoon bestuderen…

Dan de flora. We zien prachtige bloemen. Bloemen kenners in de groep kunnen vaak de benamingen geven. Dat moet ik echt opschrijven want bij mij blijven die mooie namen niet hangen. Hier een kleine opsomming van vandaag evenals de Nationale Afrikaanse bloem de Reuzenprotea. Wij zien de kleinere variant en de foto is van een Protea in een vaasje.
De leukste en mooiste wat mij betreft is de gele cactusbloem Pincussion (speldenkussen). Foto volgt later nog eens. Ze staan in grote stuiken her en der in het Fynbos. Ook weer zo’n mooie benaming voor de vegetatie met vele struikensoorten. In hetere periodes zijn er veldbranden, die dan weer zorgen voor verspreiding van de zaden en zo ontstaat er weer een nieuw Fynbos. ‘Baie mooi’, gelukkig zullen we de komende dagen er nog meer van zien.
Eenmaal terug op de camping treft ons een nieuw doel. Nog eens de camper opruimen, we kunnen niets terugvinden. In de supermarkt kochten we een paar dozen en dat helpt bij het scheppen van orde in de chaos.
Om 19.00 uur zijn we dan echt geïnstalleerd, zo kunnen we het wel 7 weken uithouden.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap