We reizen weer verder en gaan Moldavië verlaten. We hebben 324 km af te leggen naar Roemenië dit keer. Vorig jaar waren we ook in dit land, maar nu blijven we tegen de Karpaten aan en wat noordelijker. Wij verwachten een wat mooier gebied aan te treffen.
Maar eerst nog 150 km door Moldavië. Het was in elk geval droog en redelijk zonig bij vertrek. Het eerste deel was de weg nog hobbelig maar het laatste stuk doorgaande weg werd beter. De grens is dit keer iets eenvoudiger. Natuurlijk weer nieuwsgierige douanebeambten en net als vorig jaar de vraag of wij roken. Wij zouden natuurlijk oude hippies kunnen zijn, maar zo zien wij er toch niet uit?
We maken een koffiestop op een parkeerplaats en meteen komen de wilde honden weer tevoorschijn.
Het landschap verandert iets, meer bergachtig. Het eerste stuk nog veel wijngaarden en vooral zonnebloemvelden. Dat zal hier mooi zijn in de zomer.
Opvallend veel paard en wagen. Gek is dat, Moldavië volgens zeggen het armste land, maar in Roemenië nog veel paard en wagen op de weg en op het land. Ook veel meer mensen op de weg en drukkere dorpjes. Je kunt wel zeggen dat het er iets Europeser uitziet.
De laatste 100 km is merendeels doorgaande weg, we komen nauwelijks door dorpjes. Helaas een lang stuk betonweg, dat hobbelt ook behoorlijk, ondanks dat er nauwelijks gaten inzaten. Op het laatst nog een stortbui, onweer hangt hier dagelijks in de lucht. Maar op de camping is het droog.
Helaas het wordt weer proppen, want er komt nog een groep Fransen over 2 dagen.
De campingeigenaar is een gezellige Roemeen met veel praatjes. Hij heet Nico en we mogen niets zonder zijn toestemming (autowassen, wasmachine gebruiken, warm water pakken etc.)
Zijn camping heeft ook een kleine caravanhandel. Hij werkte eind 1990 enkele jaren in Nederland en spreekt zodoende een charmant woordje Nederlands. De camping bestaat uit een groot grasveld met pad ertussen. Gras staat hoog. 4 douches en toiletten, kwaliteit zeer middelmatig
Gezellige bar met lange houten tafels waar wij ’s avonds onverwachts eten krijgen van Jan en Liesbeth. Wijn krijgen we van Nico, het is zijn eigen wijn zegt hij. Goeie landwijn, koud drinken wel te verstaan. Maar het is hier warm, dus dan smaakt het wel.
We hebben nu 4 dagen betrekkelijke rust. Daar kijken we wel naar uit.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap