Voor vandaag was er een mooi programma uitgestippeld. Maar niets is zoals je denkt dat het is; het motto van deze reis.
Onze gids Nicolai is netjes op tijd en neemt ons mee naar het klooster van Orheiul Vechi (uit de 13e eeuw). Dit klooster ligt in de bergen aan de rivier de Răut, op zo'n 40 km van Chisinau.
De rivier heeft het landschap zodanig uitgesleten dat er in de bocht van de rivier een ideale plek was ontstaan voor menselijke bewoning; de steile rotsen rondom boden eveneens voldoende mogelijkheden voor de aanleg van verdedigingswerken en religieuze gebouwen.
We lopen ernaartoe met een prachtig uitzicht op de rivier en het dal met de landbouw velden.
Het is inmiddels heel warm. Gelukkig is er ‘heilig water’ bij de kerk: dat zorgt voor verkoeling.
De omgeving maakt veel indruk op mij, een prachtige pad omhoog.
De Mariakerk (1904) en een van de kloosters zijn nog in gebruik bij monniken; de grotten worden nog gebruikt als kapel.
De lunch kregen we vandaag weer op een prachtig plekje in een herberg waar de familie voor ons kookte. De lange tafel was gedekt met lokale hapjes. Tomaten, komkommer, ingemaakte paprika, dolmades, soep en tenslotte polenta met rundvlees. Dat zag er weer zo sfeervol uit! Als toetje een volksdansgroepje van jonge meisjes, begeleid op de accordeon. Daar wordt de groep bij betrokken…. ik vlucht de gezellige achtertuin in met een heerlijke hangmat. Er zijn er meer die volgen.
Dan op naar Chisinau, de hoofdstad van Moldavië. Een stad met 780.000 inwoners (totaal heeft Moldavië ongeveer 3,5 miljoen inwoners).
Nicolai geeft ons onderweg in de bus een uitgebreide en interessante lezing over het ontstaan van Moldavië. Ik zou het graag allemaal opschrijven maar het is lastig om te reproduceren. Moldavië is een land dat bestaat uit verschillende culturen. De bevolking spreekt meerdere talen, Russisch of Roemeens. Moldavisch is afgeleid van het Roemeens, een Latijnse taal.
Chisinau is in de WO2 volledig verwoest geweest. Er zijn bijna geen gebouwen meer blijven staan.
Wat gebouwd is, is van na die tijd, waarbij de invloed van de Russische bouwwerken groot is. Betonbouw, functioneel en zonder versieringen. Tijdens de Russische overheersing werden kerken gesloten of kregen ze een ander bestemming. Alle muurschilderingen werden dan wit overschilderd. Na 1991 zijn veel muurschilderingen weer opnieuw aangebracht, vandaar dat de kleuren ook zo helder zijn.
Nicolai gaat er prat op dat het een groene stad is met veel parken. De parken worden ook goed onderhouden. Het verzorgen van de bloemen en de planten is een taak van de vrouwen. Of het ook echt zo is hebben weten we niet, we hebben 1 park gezien.
Er zijn twee grote pleinen, op het eerste plein staat de Orthodoxe kathedraal en een mooie klokkentoren. De klok die bedoeld was voor de kathedraal bleek te groot en om die reden is een aparte klokkentoren gebouwd.
Er staat een groot standbeeld van Stefan de Grote op het tweede plein. Oorspronkelijk stond er een standbeeld van Lenin vlakbij, maar de standbeelden van Lenin zijn weggehaald. Ook de straat, die vernoemd was naar Lenin, heeft de naam van Stefan de Grote gekregen. (was tussen 1457 en 1504 legeraanvoerder van Moldavië. Hij slaagde er tijdens zijn regeerperiode in Moldavië te behoeden voor buitenlandse overheersing en verwierf met name een grote reputatie als bestrijder van het Ottomaanse Rijk. Hij stichtte in Moldavië een groot aantal kerken en kloosters.)

De bijzonderheid is de Arc de Triomph werd in 1841 gebouwd ter herdenking van overwinning van Russische Rijk op het Ottomaanse rijk tijdens de Russisch-Turkse oorlog van 1828-1829.
Even verderop het parlementsgebouw, streng bewaakt. Andere regeringsgebouwen liggen er vlakbij al dan niet een oude Russische betonbouw of een modern gebouw.
Grote banken zijn vertegenwoordigd, de grote internationale bank in een groot modern gebouw, de kleine staatsbank in een oude betonbouw.
We krijgen helaas niet de gelegenheid om op eigen gelegenheid nog even door de stad te lopen.
Zoals ook in de andere steden die wij gezien hebben, hier ook weer trolleybussen. Het openbaar is zeer goedkoop, 10 cent per ritje. Maar goed dat moet dan ook worden afgezet tegen de verdiensten van de mensen hier.
We rijden, midden in de stad, langs een gevangenis die eruitziet als een ruïne. Het is niet voor te stellen dat daar mensen opgesloten zitten.
Corruptie is al om aanwezig, op alle niveaus. Zelfs de eerste minister zit in de gevangenis voor corruptie. We zien zelfs een gebouw dat niet afgebouwd is. De Moldavische investeerder zit in het buitenland omdat er een arrestatiebevel tegen hem is in Moldavië. (de geldstroom liep de verkeerde kant op).
We zien in de stad veel EU vlaggen.
De gids geeft aan dat 50% van de bevolking bij Rusland wil behoren vanuit bekendheid met de samenleving zoals die in de Russische tijd was. 50% wil aansluiten bij de EU, waarbij nadrukkelijk gedacht wordt aan aansluiting bij Roemenië, mede vanwege de taal en de Daciers, de oorspronkelijke bewoners van dit gebied. Het leuke is dat het automerk Dacia (wordt geproduceerd in Roemenië) haar naam hiervan afgeleid heeft.
Het probleem is Transnistrië, daarover morgen meer.

Naast de kerk staat het oude KGB gebouw. Nu zit de Moldavische geheime politie erin.
In de tijd dat de KGB erin zat, liepen de Moldaviërs niet over de stoep voor het gebouw, maar liepen aan de overkant.

Chisinau is geen bijzondere stad. Het is een kleurloze stad, dit heeft mede te maken met de wijze van herbouw door de Russische autoriteit.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap