We werden toch wel jaloers op het mooie weer in Nederland, maar na vandaag hoeft dat niet meer. De zon schijnt en… nog belangrijker deze blijft de hele dag schijnen. Het is warm.
Vandaag vertrekken we voor een bezoek aan twee kloosters. Een trip van 2 uur in de bus.
Er gaat een gids mee, die de komende dagen bij ons blijft. Hij spreekt goed verstaanbaar Engels.
Wij hadden gehoopt (verwacht) dat de wegen in Moldavië iets beter zouden zijn. Dat valt dus tegen. De bus rammelt en schokt aan alle kanten. Soms is de weg even goed en dan opeens weer zonder asfalt. De omgeving is prachtig groen en heuvelachtig. Heel veel landbouw. Vandaag was het beter te zien: veel tarwe, veel zonnebloemen, fruit, bieten of aardappels, soms een veld met aardbeien. Uitgestrekte landbouw vlaktes en weinig bebouwing. Langs de weg veel walnotenbomen. De gids vertelt het mooie verhaal dat deze geplant zijn in de Sovjettijd om drie redenen: de bladeren nemen de vervuilende gassen van de auto’s op (volgens de theorie van de Russen), de wortels houden de berm stevig waardoor er bij hevige regen minder zand meegenomen wordt, in de winter wordt de sneeuw tegengehouden die over de lokale vlakte waait tegengehouden. De lokalen mogen de noten plukken en verkopen.
Het klooster van Saharna (uit 1495) is een geliefd pelgrimsoord voor Moldaviërs. Daardoor heeft het een toeristisch karakter, maar wel primitief zoals je hier zou verwachten.
De kerk is gesloten door de Russen in 1940 die er een psychiatrisch centrum van maakten. In 1991, als de Russen Moldavië moeten verlaten, wordt de kerk weer in ere hersteld en opnieuw opgebouwd.
Er is een klein heilig zwembad, waar mensen komen om zich onder te dompelen.
Er zijn een paar kleine kerkjes, waaronder één in de rotsen uitgehouden.
We doen wat indrukken op maar moeten dan al snel weer in de bus naar de lunch plek. Dat is een mooie herberg midden in de natuur. Onder een afdak en aan een lange tafel krijgen we een boerenmaaltijd met een boerenwijn erbij. Een sfeervol plekje en heerlijk in de buitenlucht.
Het tweede klooster Tipova, is het grootste holen klooster van Europa, dat in de rotsen, langs de rivier de Dnjestr ligt. Sommige holen zouden al in de 12e eeuw uitgehouwen zijn. Monniken trokken zich er vroeger terug omdat het in de holen in de zomer koel was en in de winter de kou enigszins tegenhield. Nu wonen er geen monniken meer in de holen maar worden er nog wel diensten gehouden. Er is een prachtig klein kapelletje in de rotsen.
Om er te komen moesten we een pad naar beneden volgen. De gids deed voorkomen of dit levensgevaarlijk was. Dat schrikte wat mensen af. Het pad is niet onderhouden en inderdaad moeten we wat klauteren over stenen. Het was fijn om weer even in beweging te zijn en dat met dit mooie weer.
De terugtocht naar Balti duurde lang. We waren het gehobbel wel beu. Het mooie weer van de dag maakte veel goed.
We kwamen pas om 19.30 uur terug op ‘onze parkeerplaats’. Moe maar ook voldaan.
Het is er weer druk met spelende kinderen en luidruchtige jongeren. Toch vallen we snel in slaap ondanks het rumoer. Ook een beetje bevreesd voor de volgende dag, het wordt vermoedelijk vertrekken in de regen.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap