Kremenets
Oekraïne, Kremenets
Vandaag een korte tocht van 161 km naar Kremenets.
Zoals alle dagen gewoon vroeg opstaan, want alle kampeerders worden onrustig op een vertrekdag. Er wordt geruimd en schoongemaakt.
We mogen 1 ½ uur na de reisbegeleider vertrekken. Vandaag vertrekken we als bijna laatste.
Het landschap kabbelt voorbij. Niet heel inspirerend wel heel groen en ook nat. Regelmatig moerasvelden langs de weg.
Uit de verslagen van vorig jaar weten jullie misschien nog dat wij een routeboek krijgen van de ANWB. Van iedere camping zijn de coördinaten opgegeven. Die zetten we in de TomTom (zonder geluid). Ik lees Peter voor als er weer een km met aanwijzing komt. Regelmatig wijkt het routeboek af van de doorgaande route. Zo ook vandaag. We volgen de M10 naar Kiev gedurende 70 km. Kiev is dan nog 500 km ver. Daar komen we dus echt niet. M10 betekent niet dat het een snelweg is, maar wel een weg van redelijke kwaliteit. Soms even 3 of 4 baans. Wel opletten, inhalen is hier de normaalste zaak.
We worden het laatste stuk binnendoor gestuurd over een matige tot slechte weg, door kleine dorpjes. Gaten en plassen, maar wel meer te zien langs de weg.
Opvallend zijn de enkele koeien of paarden langs de weg, die dan vast staan aan een touw. Soms worden de koeien ook ‘uitgelaten’ op een veldje met meer gras. Maar ook kuddes met een koeienherder. Soms een enkele geit.
De huizen langs de weg zijn oud, maar toch ook weer heel verzorgd.
Kappelletjes met gouden koepels.
De mensen zijn vriendelijk, kinderen zwaaien.
Vandaag omdat het zo’n korte rit is, stoppen we wat langer voor een kop koffie.
Kortom genoeg te zien en mee te maken.
Onze “camping” is bij een hotel. We staan hier op de parkeerplaats en passen er net op!
Nog steeds schijnt de zon en na enkele kleine regenbuitjes is er dan toch gelegenheid voor een eerste happy hour in de warme zon. (voor oude reisgenoten die dit verslag lezen een wel bekend fenomeen).
Ik loop nog naar een kleine winkel van sinkel hier vlakbij. Verbazend om te zien wat allemaal in zo’n klein winkeltje gepropt kan worden. Ik geniet van dit soort kleine verrassingen. Rommelig, stoffig en ouderwets, maar met een computer midden in de winkel, waar je de prijs van het artikel kunt aflezen. En… zoals overal ook hier kun je weer gewoon (contactloos) pinnen.
Als we bijna bij de camping zijn rijden we langs het klooster van Pochayiv. Dit klooster gaan wij morgen bezoeken, maar dan komt er vermoedelijk geen gelegenheid om er een mooie foto van te maken.
Zoals alle dagen gewoon vroeg opstaan, want alle kampeerders worden onrustig op een vertrekdag. Er wordt geruimd en schoongemaakt.
We mogen 1 ½ uur na de reisbegeleider vertrekken. Vandaag vertrekken we als bijna laatste.
Het landschap kabbelt voorbij. Niet heel inspirerend wel heel groen en ook nat. Regelmatig moerasvelden langs de weg.
Uit de verslagen van vorig jaar weten jullie misschien nog dat wij een routeboek krijgen van de ANWB. Van iedere camping zijn de coördinaten opgegeven. Die zetten we in de TomTom (zonder geluid). Ik lees Peter voor als er weer een km met aanwijzing komt. Regelmatig wijkt het routeboek af van de doorgaande route. Zo ook vandaag. We volgen de M10 naar Kiev gedurende 70 km. Kiev is dan nog 500 km ver. Daar komen we dus echt niet. M10 betekent niet dat het een snelweg is, maar wel een weg van redelijke kwaliteit. Soms even 3 of 4 baans. Wel opletten, inhalen is hier de normaalste zaak.
We worden het laatste stuk binnendoor gestuurd over een matige tot slechte weg, door kleine dorpjes. Gaten en plassen, maar wel meer te zien langs de weg.
Opvallend zijn de enkele koeien of paarden langs de weg, die dan vast staan aan een touw. Soms worden de koeien ook ‘uitgelaten’ op een veldje met meer gras. Maar ook kuddes met een koeienherder. Soms een enkele geit.
De huizen langs de weg zijn oud, maar toch ook weer heel verzorgd.
Kappelletjes met gouden koepels.
De mensen zijn vriendelijk, kinderen zwaaien.
Vandaag omdat het zo’n korte rit is, stoppen we wat langer voor een kop koffie.
Kortom genoeg te zien en mee te maken.
Onze “camping” is bij een hotel. We staan hier op de parkeerplaats en passen er net op!
Nog steeds schijnt de zon en na enkele kleine regenbuitjes is er dan toch gelegenheid voor een eerste happy hour in de warme zon. (voor oude reisgenoten die dit verslag lezen een wel bekend fenomeen).
Ik loop nog naar een kleine winkel van sinkel hier vlakbij. Verbazend om te zien wat allemaal in zo’n klein winkeltje gepropt kan worden. Ik geniet van dit soort kleine verrassingen. Rommelig, stoffig en ouderwets, maar met een computer midden in de winkel, waar je de prijs van het artikel kunt aflezen. En… zoals overal ook hier kun je weer gewoon (contactloos) pinnen.
Als we bijna bij de camping zijn rijden we langs het klooster van Pochayiv. Dit klooster gaan wij morgen bezoeken, maar dan komt er vermoedelijk geen gelegenheid om er een mooie foto van te maken.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
