Dank lieve mensen voor alle leuke reacties. Ik kan jullie individueel geen reactie geven op de vragen, dus zal zo nu en dan in de verslagen er een antwoord op proberen te geven.
Dit verslag is iets langer dan je van mij gewend bent. Het is zo interessant om hier te zijn dat ik soms niet weet waar te beginnen.
O ja en even alle misverstanden over het weer. Het is en blijft hier natttt en dat verandert niet de komende week. Gelukkig is het warmer en kunnen de korte broeken nu aan. De eerste ochtend als we Lviv bezoeken is het mooi, wat een geluk. Om 16.00 uur gaat het regenen en dat houdt pas de volgende dag rond 13.00 uur op. En er valt veeeelll regen. De eerste avond rijden we in de stromende regen en file terug naar de camping. De vijver achter onze caravan treedt net niet buiten zijn oever.

Vandaag een bezoek aan Lviv. We vertrekken weer vroeg, om 8.45 uur precies komt de bus.
De dame in paars broekpak van het Oekraïense verkeersbureau komt met de gids. Beiden gaan mee en natuurlijk ook onze studentes. Goed en wel in de bus begint de gids, in uitstekend Engels, zijn verhaal. Hij zal pas ophouden met praten om 13.00 uur als hij weer afscheid van ons neemt.
In de bus naar de stad krijgen we een uitgebreide uitleg over de geschiedenis van Oekraïne. Peter had zich goed voorbereid met zijn boek Grensland en herkende veel.
Laat ik mij beperken tot de gigantische afmetingen van dit grootste land van Europa qua oppervlakte. 42 miljoen inwoners waarvan er iets meer dan 1 miljoen in Lviv wonen. De stad is ook bekend onder zijn Nederlands en Duitse naam Lemberg. De stad heeft vele oorlogen en deportaties moeten doormaken. Desondanks zijn in de 2e WO nauwelijks vernielingen aan gebouwen door bombardementen aangericht. Maar de Holocaust heeft diepe wonden achter gelaten. In een verslag over een mooie en vrolijke reis niet iets om over te schrijven, ik verwijs dan naar het eerder genoemde boek Grensland, als je er meer van wil weten.
Een stad met vele architectonische stromingen, van Renaissance, Rococo, Jugendstil tot Bauhaus. Maar nog veel vervallen gebouwen. Stapsgewijs worden eerst de belangrijke gebouwen gerestaureerd.
Onderweg in de bus zien we de bekende Sovjetflats. Degene op de foto was vroeger van de officieren en wordt nu door burgers bewoond. Een oude fabriek waar bussen werden gemaakt, helemaal vervallen. Op den duur zal deze afgebroken worden en zal er woningbouw voor in de plaats komen.
Het is een stad met enorm veel verkeer. Het oude (UNESCO) centrum weliswaar afgesloten voor auto’s, maar de rest van de stad heeft last van een heus verkeersinfarct. Hoe zou dat er over 10 jaar uitzien als er nog meer auto’s rijden. De gemiddelde auto is van redelijke tot uitstekende kwaliteit, maar er rijden ook nog genoeg oude roestige Russische auto’s.
De oude trams worden merendeels bestuurd door vrouwen. De trolleybussen zijn nog van het Sovjettijdperk. Maar er is openbaar vervoer en dat is goedkoop. Evenals een kopje koffie met een lekker taartje.
L’viv staat bekend om zijn chocola. Mede doordat de stad vroeger op een kruispunt van de handelswegen lag. Nou ja dat verhaal vertelt de gids, maar naast de koffie is daar weinig van terug te vinden. We bezoeken de chocoladefabriek en kopen natuurlijk chocola. Maar tot op heden weten we nog niet hoe die smaakt….
We weten wel hoe het bier smaakt, want ook naar de plaatselijke bierbrouwerij worden we meegenomen. Een museum over bier en een proeverij. Na zo’n lange dag vonden we het laatste wel het leukste.
Lviv staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. Het oude centrum heeft leuke kleine straatjes veel met kasseien. Vaak zijn de oude keien uit de oude stadswallen gebruikt om straten aan te leggen. Zo ontstond o.a. de straatnaam Wallstreet.
We zien veel jonge mensen, het is niet voor niets de grootste universiteitsstad van het land. Dat maakt het ook heel gezellig met kleine koffiecafeetjes.
Er hangt een gezellige sfeer in de stad.
Natuurlijk zijn er bedelaars, maar niet opvallend veel. Oude vrouwtjes die bloemen verkopen en bij de kerk, waar wij volgens de gids niet aan mogen geven omdat ze “professioneel” zijn. Geef liever aan de kerk, zegt hij.
Alhoewel er in de winkels (en benzinestations!) volop (sterke) drank te koop is zien we toch niet veel dronkaards.
Iemand in de groep beschrijft het als een stad 20 jaar terug volgens onze normen.
In elk geval voelen wij er ons veilig en vinden het een fijne stad.
We zien weinig politie of militairen. Een enkele keer zoals bij ons op de mountain bike.

We eten uiteindelijk 3 keer in de stad en telkens in hetzelfde restaurant. Daar kon ook onze Jan de reisbegeleider niets aan veranderen. De mevrouw in het paarse pak hield voet bij stuk. Aan jullie om de conclusie te trekken.
Wat eten we dan: salade (wat komkommer, tomaat misschien wat feta e.d.), een soepje (altijd met een scheutje van hun room of is het kaas?), aardappelpuree met een stukje vlees (schnitzel of kipfilet). Soms nog en toetje i.p.v. soep, meestal ijs met iets wat ze apfelstrudel noemen. Niet verheffend maar wel vers en goed. Ach voor het lekkere eten komen we niet naar hier.

Inmiddels hebben we een Oekraïens kaartje in onze telefoon. Voor het luttele bedrag van € 3,- krijgen we 10 GB. Verklaart ook wel waarom we zo enorm veel telefoon winkels zien. Maar ook de oude telefooncellen zijn nog te vinden. Evenals de oude reclamezuilen en kleine kiosken waar je kranten en sigaretten koopt.

De gids neemt ons mee door de oude stad. We bezoeken 3 kerken, waarvan één een Armeense kerk, tevens ook de mooiste.
De Joodse buurt met de kleine straatjes waar handel werd gedreven. Vroeger werd belasting geheven al naar gelang het aantal ramen. Zodoende werden ramen dichtgemetseld en nu zien we enkele van deze ramen mooi beschilderd met ambachten.
Het theater kunnen we (bij uitzondering op maandag) van binnen bekijken. Prachtig gedecoreerde hal en een ontvangstruimte voor hooggeëerd publiek.
De grote zaal staat bekend om zijn goede akoestiek. Orkest en solisten zouden geen microfoon nodig hebben.
We krijgen de kans om de volgende dag de operette Fledermaus te zien. De hele groep gaat mee. Een mooi spektakel, vooral de 2e akte. Klein minpuntje…. gesproken en gezongen in het Oekraïens. Tsja ons Oekraïens gaat niet verder dan ‘dobro’. Wat betreft de akoestiek zijn wij niet heel erg onder de indruk. Maar orkest en 2 vrouwelijk solisten maken het mooi. Het orkest onder leiding van een vrouw! (nu Thierry Baudet vrouw onvriendelijk uitspraken doet, valt ons dat nog eens extra op!).

Rest mij nog de politiek. Van de nieuwe president horen we niets. Geen spanborden langs de weg. Het nieuws dat we over hem vernemen is via de Nederlandse media.
De gids in Lviv laat erg vaak het woord Europa vallen. Het mag wel duidelijk zijn dat als het aan hem ligt Oekraïne bij de EU komt. Onvermijdelijk dan te bedenken hoe dit land van het gas af moet’, of hoe gaat dat dan met die elektrische auto… Nou ja wij moeten toch iets te bespreken hebben onderweg. Moet wel gezegd dat we binnen 1 km een paard en wagen én een veldje met zonnepanelen zien.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap