Omdat we wat verder van de geplande excursie plaats afzitten, vandaag een extreem lange dag met bustocht. Zoals gewoonlijk in een oude bus, met (rug)leuningen die kapot zijn. Het is warm, maar we klagen niet...!
Het dorpje Koprivshtissa (tot op heden weet ik nog niet hoe je dit uitspreekt), is prachtig gelegen in de bergen aan de oever van de rivier de Topolka. Het dorpje is ontstaan als nederzetting na de invasie van Turken in de 14e eeuw.
Ach ja die Turken, het is de eeuwige vijand van dit land. Gelukkig kent Svetlin alle jaartallen en veldslagen uit zijn hoofd om ons met die informatie te overspoelen. Leuk en interessant, maar als we 20 % onthouden van wat hij allemaal verteld zijn wij blij.
In de loop der jaren zijn er prachtige koopmanshuizen gebouwd in dit dorp, waarmee deze rijke kooplui zichzelf van alle mogelijk luxe voorzagen, maar ook van dikke muren en schuilkelders tegen de vijand.
In 1876 wordt bij de Aprilopstand hier, op de burg, de eerste Turk gedood. En zo is er weer een te eren plaat in Bulgarije, waar o.a. schoolklassen met kinderen naar toe gaan.
We zien op veel plekken reusachtige standbeelden die verwijzen naar helden uit de geschiedenis van Bulgarije. (m.u.v. de standbeelden uit de tijd van Russische overheersing, die zijn allemaal neergehaald na de Wende).
Natuurlijk in dit dorpje ook weer de nodige kerken, met al dan niet een prachtige iconostase (altaarstukken).
Koprivshtissa is ook weer een dorpje van de houtbewerkers, terug te vinden in de rijk versierde koopmanshuizen, plafonds en muren.

’s Middags bezoeken we een tempel/grafheuvel uit de tijd van de Thraciers. Deze dateert uit de 5e eeuw voor Christus. Op zijn Bulgaars is deze ‘tempel’ toegankelijk gemaakt voor toeristen (wij zijn de enige bezoekers). We lopen een eindje naar boven onder de warme zon en met meer dan 30 graden. Het is interessant om te zien hoe deze in die tijd gebouwd moet zijn. Het dak van de tempel als een koepel opgebouwd uit losse stenen. De kunstschatten die gevonden werden in deze grafheuvels worden in verschillende musea in het land getoond. Hier moeten we het doen met een verkleurd plaatje van wat er eens gevonden is. Kortom fantasie is in dit geval van belang en Svetlin helpt ons daar een beetje bij.

Als afsluiting van de dag een wijnproeverij. En laten de Bulgaren er dit keer nu echt eens een mooie presentatie van gemaakt hebben. Bulgaarse wijnen staan bekend als goede wijnen. Wij verbazen ons er wel over dat we weinig uitgestrekte wijnvelden zien.
Voor de proeverij is een lokaal heel sfeervol ingericht en we krijgen 5 wijnen te proeven.
Natuurlijk kopen we wat van deze wijnen, vooral de rode wijn van de Mervud druif valt goed in de smaak.
De bus wordt dus iets zwaarder beladen, we hebben meer wijndrinkers in de groep.

Op de weg terug naar de camping is het stil in de bus.

Nog eens een oude vrachtwagen van Russische oorsprong. Overigens de Bulgaren schijnen de beste auto monteurs te zijn, 60 % van de bevolking rijdt (of racet) hier in auto's van 20 jaar of ouder.

Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap