Naar Boekarest
Roemenië, Boekarest
Een korte trip weer door de bergen, deels dezelfde weg als gister.
Het is zonnig en dan is zo'n 'bergetappe' altijd leuk.
De laatste 150 km gaat over snelweg, tenminste wat hier doorgaat voor snelweg.
Dubbelbaans, maar ook door plaatsjes en industriegebieden. De kruisingen over rotondes zijn niet altijd duidelijk hoe je in moet voegen. Maar Peter blijft er gelukkig koel onder.
We stoppen voor een kop koffie en een omelet langs de weg. Fijnstof krijgen we er gratis bij evenals geluidsoverlast, verkeer en harde muziek op het terras. Maar dit hoort allemaal bij de Roemenië beleving.
De camping in Boekarest is een stadscamping. Dat betekent dicht op elkaar en op het asfalt. Is even wennen, maar blijkt dat ook weer gezellig te worden. We zetten onze stoeltjes op de kop van de caravan en overzien zo het hele plein. En zo komt er regelmatig iemand langs voor een praatje. Ja dat is een reizen in een groep.
De fietsen gaan van de caravan af en omdat we tegen een bos aanstaan peddelen Peter en ik een paar kilometer door een koel bos. Even een andere beweging. (later op de avond horen we dat dit bos 10 jaar geleden nog vol zat met wilde honden, die ook regelmatig mensen aanvielen.)
We krijgen 's avonds een soort lezing van een Belgische onderwijzer die hier voor de internationale school werkt. Niet heel leerzaam, met wel aardig om te horen.
Sinds lang maar weer eens een echte maaltijd gemaakt. Met een kaarsje erbij nog lang buiten gezeten, het is hier warm! (32 graden)
Het is zonnig en dan is zo'n 'bergetappe' altijd leuk.
De laatste 150 km gaat over snelweg, tenminste wat hier doorgaat voor snelweg.
Dubbelbaans, maar ook door plaatsjes en industriegebieden. De kruisingen over rotondes zijn niet altijd duidelijk hoe je in moet voegen. Maar Peter blijft er gelukkig koel onder.
We stoppen voor een kop koffie en een omelet langs de weg. Fijnstof krijgen we er gratis bij evenals geluidsoverlast, verkeer en harde muziek op het terras. Maar dit hoort allemaal bij de Roemenië beleving.
De camping in Boekarest is een stadscamping. Dat betekent dicht op elkaar en op het asfalt. Is even wennen, maar blijkt dat ook weer gezellig te worden. We zetten onze stoeltjes op de kop van de caravan en overzien zo het hele plein. En zo komt er regelmatig iemand langs voor een praatje. Ja dat is een reizen in een groep.
De fietsen gaan van de caravan af en omdat we tegen een bos aanstaan peddelen Peter en ik een paar kilometer door een koel bos. Even een andere beweging. (later op de avond horen we dat dit bos 10 jaar geleden nog vol zat met wilde honden, die ook regelmatig mensen aanvielen.)
We krijgen 's avonds een soort lezing van een Belgische onderwijzer die hier voor de internationale school werkt. Niet heel leerzaam, met wel aardig om te horen.
Sinds lang maar weer eens een echte maaltijd gemaakt. Met een kaarsje erbij nog lang buiten gezeten, het is hier warm! (32 graden)
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap
Geen reacties bij dit reisverslag
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
