Na een onrustige nacht met flinke storm (de caravan stond zelfs te wiebelen) vroeg op. Half 8 vertrekt iedereen, de boot staat gepland op 11.00 uur. Maar ja het laatste staartje Marokko: geen boot om 11.00 uur vertrektijd wordt 14. 00 uur.
Wachten, koffiedrinken, wat kletsen en hangen en dan gaat de tijd toch nog snel.
De hele procedure om bij de boot komen vergt ook nog de nodige tijd. 1. Loket om het ticket op te halen 2. Loket om het beroemde vodje papier met invoer van auto en caravan in te leveren, dus auto en caravan weer uitvoeren 3. Paspoort controle en gele briefje inleveren. Nog een paar keer tickets en paspoorten laten zien en dan gaan de auto en caravan door een scanapparaat. Wij moeten uitstappen, het gaat om controle van verstekelingen. Ja Marokko en Spanje doen er zeker wat aan om vluchtelingen tegen te houden.
Voor we de boot opgaan, nog eens met de nodige controles inclusief drugshonden.
Dat doorstaan we goed en uiteindelijk mogen we de boot oprijden. Dit keer weer spannend want alle caravans moeten naar het bovendek. Iedereen komt er zonder schade op en af alhoewel er wel de nodige stress te bekennen was.
Nu zien we Gibraltar goed liggen.
Om 15.00 uur (Europa tijd 16.00 uur) vaart de boot dan eindelijk weg en om 18.00 uur rijden we op de Spaanse snelweg.
Adieu Marokko.
In een volgende verslag maken we de balans nog eens op van deze mooie en indrukwekkende reis.
We vinden uiteindelijk 60 km naar het oosten een camping aan de kust (en aan de doorgaande snelweg langs de kust). Kleine plaatsen, wat een ramp dit soort Spaanse campings!
We zijn moe en maken een wandeling langs de kust om een restaurant te vinden. Dat mislukt, dan maar vroeg naar bed. We slapen als een roos en horen niets van het verkeerslawaai.
O ja er komt warm water uit de kranten, de douches zijn warm en schoon en we kunnen het water uit de kraan weer drinken. Dus de watertank van de caravan direct ververst.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap