We wandelen onder begeleiding (de begeleiding zal later op de dag niets voorstellen…) van de broer van de campinghouder, langs de rivierbedding. Ons werd aanbevolen sandalen aan te doen, hij loopt het zelf op plastic slippers. Een paar keer steken we de rivierbedding over, tot zover nog allemaal prima.
Dan door een dichtbegroeide bossage (met granaatappelbomen) om uit te komen onderaan de zo karakteristieke bergen van de Atlas. Hier gaan we naar boven en dat blijkt niet voor iedereen in de groep even gemakkelijk te gaan. Met veel gemopper en gemor en vooral mensen die bang of slecht ter been zijn, komt iedereen boven. Het lukt nog net om een groepsfoto te maken, zodat we straks toch nog een mooie herinnering hebben. Dan moeten we weer naar beneden om bij de lunch uit te komen. Tsja het viel voor velen van de groep niet mee. Wij hebben ooit stokken gekocht om mee te lopen op dit soort terrein en wij genieten. Nog iemand die geniet is Annemiek. In haar eigen tempo en met opgewekt gemoed, klimt en daalt zij of er niets aan de hand in. Chapeau!
De lunch bestaat uit te gaar gekookte groenten, zoals we hier vaker tegenkomen, rijst, aardappelen en niet gaar gebarbequede kip. De eigenaar van de kashba waar de lunch is, vraag ik naar de dadelboom (palmboom) en hij neemt mij mee zijn huis in, waar ik ook zijn vrouw mag ontmoeten. Wat zijn deze dadels heerlijk!
De camping heeft een zwembad, de dag ervoor zag het er wat vies uit. Wat blijkt: de eigenaar heeft het zwembad leeg laten lopen, zo goed als je hier kunt verwachten geschrobd en als we terug komen van de wandeling is het zwembad weer volgelopen. Ontsmettende middelen in het water kennen ze niet, maar de 2 dagen dat wij hier zijn, zal het water wel helder blijven.
Vannacht steekt de storm op. Dat was een onrustige nacht. Het kan hier goed waaien. Alle luifels waren gelukkig al ingetrokken.
Geschreven door Peter.en.Eelke.op.stap