Vrijdag 24 mei.
Met een prachtige uitzicht worden we wakker. Omdat het Santuario al om half negen opengaat willen we er zijn om de drukte voor te zijn. En dat lukt. Maar voordat ik daarover vertel eerst naar wat geschiedenis.
Lamego heeft dezelfde geschiedenis als bijna alle steden op het Iberische schiereiland. De Romeinen kwamen en gingen, toen de West Gothen, toen de Moren, ........ ga zo maar door. Tot zover niets nieuws. Maar Lamego heeft, naast "gewone" dingen uit de oudheid, iets bijzonders. nl. het Santuario de Nossa Signora dos Remédios, het heiligdom van de geneeskunde. Een prachtige barokke kloosterkerk boven op de berg met een weelderig versierde trappen galerij ernaartoe vanuit de centrum van de plaats. Overal in Portugal zie je de bekende tegeltjes, de azulejos, maar zo mooi als hier in de kerk en op de trappen zien we ze zelden. Juist door hun eenvoud.Meer dan 630 treden die door pelgrims worden beklommen. Sommigen doen dat uit devotie zelfs op hun knieën. Een van de belangrijkste bedevaartsoorden van Portugal.
Dat is ook wel te zien. Niet alleen aan de imposante bouwwerken, de kerk en de trappen galerij, maar ook aan de hoeveelheid pelgrims. We zijn er om half negen om de kerk te bekijken en als we een uurtje later vertrekken staan de bussen met pelgrims al boven. Daarna rijden we naar beneden om de trappen galerij te zien. Veel pelgrims dalen de trap af, we zien er geen een via de trap naar boven lopen😂🤣😂. Hoogstens een enkele jogger die er zich aan waagt.

Na dit bewonderd te hebben rijden we verder door de Douro vallei naar een wijnboer waar we willen overnachten. En proeven natuurlijk. Een heel mooie route, alleen stuurt Google Maps ons door een dorpje met dermate smalle straatjes dat de zonneluifel van de camper er niet onbeschadigd vanaf komt. Jammer, maar uiteindelijk zijn we opgelucht dat het "maar" de luifel is, het had veel erger kunnen zijn.

De rondleiding en proeverij is leerzaam, gezellig en lekker. We proeven niet alleen hun wijnen, ook olijfolie en schapenkaas.Toppunt was de ruim 20 jaar oude Tawny Port, ideaal denken we voor bij het dessert van ons Kerstdiner. Kost een kapitaal maar Marlene heeft net de vakantie toeslag bij haar pensioen binnengekregen (ik krijg dat niet😥) dus zij investeert!!!!!!

Verder is het genieten op de camperplaats, prachtig uitzicht, heerlijke temperatuur, zon en ............. geen regen zoals bij jullie in Nederland 😬👍.

Zaterdag 25 mei.

Vandaag begint naar ons idee de terugreis. We hebben gisteravond de planning nog eens bekeken en besloten om langs Bilbao terug te gaan. We willen het Guggenheim museum bezoeken, zijn we nog nooit geweest.
Vandaag rijden we al richting Spanje, eerst door de steeds mooier wordende Douro vallei naar de bergketen Serra de Bornes naar Bragança, waar Marlene een mooie camperplaats heeft gevonden.
Maar eerst nog lekker relaxen op onze fantastische plek bij de wijnboer. Rond 11 uur vertrekken we. We rijden door Pinhao waar we vlug in het voorbijrijden het beroemde stationnetje zien. Maar het is er zo druk en het valt wat tegen (dat van Aveiro vonden we veel mooier) dus we besluiten om er niet voor te stoppen. Onze ogen uitkijkend rijden we door het Douro gebied. Soms zijn de hellingen zo steil dat we ons afvragen hoe ze daar kunnen werken.
Bragança is dan weer heel anders. Onze camper staat aan de voet van het citadel daar. Bragança heeft een oud 15e eeuws citadel dat nog in heel goede staat is. Niet alleen het bouwwerk overigens, ook de huisjes binnen de muren van het citadel zijn veelal nog in de oude staat. We spreken er met een vrouw van een jaar of 65 die het huisje van haar ouders aan het verzorgen is. De ouders zijn al jaren dood, maar ze kan er geen afstand van doen. We kijken er naar binnen, alsof de tijd heeft stilgestaan.
We reserveren in een klein restaurant waarvan de recensies heel goed zijn. Prachtig gelegen vlakbij de oude citadel muur. Helaas is het te fris om buiten te eten, maar het smaakt er niet minder om. En ....... we slapen er heerlijk van. Een hele fles wijn blijft toch wennen voor ons.

Geschreven door Janenmarlene