Vanmorgen gaat al vroeg de wekker. Om half 7 hebben we een taxi besteld die ons naar de bus brengt. Ons ontbijtje van het hotel hebben ze keurig in een tasje met twee doggy bags erin klaar staan. Zonder dat we daarom gevraagd hebben, een verrassing. We vertrekken precies om 7 uur in een luxe touringbus met WiFi en ligstoelen naar Sapa. Onderweg wordt af en toe gestopt in giga grote "Raststätte". Ook daar probeert het informele circuit eten te verkopen.
De weg is een grote, 500km lange, snelweg richting China. Langs de vangrail staan soms mensen die wachten om handelswaar (eten) af te geven of om opgepikt te worden. Af en toe stopt de bus omdat de chauffeur een telefoontje krijgt. Intussen verandert het landschap. Het wordt glooiender, de rijstvelden komen in zicht. Regen en zon wisselen elkaar af. De temperatuur is trouwens behoorlijk hoog (voor ons, niet voor hier) en Jan zo'n bril beslaat, zo hoog is de vochtigheidsgraad.
De busreis van 6 uur vliegt voorbij. Nog 1 stop en dan gaan we de bergen in, via een 30 km lange, soms steile weg. In Sapa worden we meteen belaagd door vrouwen die behoren bij een van de bergvolkeren. "What is your name? How many children ? You buy something from me?" Mooie geborduurde tasjes en kleden. Toen ik beloofde dat ik een foto van hen zou maken om ze zo te herkennen lieten ze ons gaan.
Het hotel is iets te chique voor ons. Zelfs een open haard op de kamer. Met een prachtig uitzicht. Toch gaan we nadat we ons gesetteld hebben, weer gauw naar buiten om de sfeer van Sapa te proeven. De temperatuur is hier rond 20 graden. Het is een stuk hoger hier. De vrouwen die we dachten kwijt te zijn vonden ons zo weer. Maar mooi als je zegt dat we aan het eind van de dag iets kopen, laten ze ons ook met rust. Maar dan komt de volgende weer. Toch, ze blijven vriendelijk en wij erbij. Het zo'n ook mooie meiden, 1 in verwachting van haar tweede, 1 met een baby achter op de rug en 1 andere vrouw. We laten ons zo inpakken! (Gosia zou ze weg hebben kunnen krijgen, wij niet).
Zoals gezegd, Sapa ligt midden in het Hoang Lienden gebergte, ook bekend als het dak van Indo China, met toppen tot iets boven de 3000 m.
Ook Sapa is weer boeiend. Minder druk dan Hanoi, veel stalletjes en restaurantjes, maar ook heel veel outdoor zaken, allemaal met "merk" artikelen. En druk met toeristen. Maar verder een prachtig uitzicht. Het is alleen wat heiig. We lopen buiten het dorp en vinden een mooi cafeetje waar we onze Vietnamese koffie bestellen. Dat kan koud, maar nu drinken we het warm.
Maar nieuw zijn (voor ons althans) de bergvolkerenvrouwen die hun waar aan je proberen te verkopen. Heel vasthoudend, maar niet echt vervelend zoals toen in het noorden van Thailand. Als ze, ook is dat pas na (te) lange tijd, in de gaten krijgen dat je niets wilt kopen zeggen ze vriendelijk lachend "good bye and have a nice day", niettemin laten we ons wel verleiden. Onze rugzakken komen vast voller terug!

Geschreven door Janenmarlene