Op vrijdagmorgen moeten we er (weer) vroeg uit want we gaan vandaag naar de hoofdstad van de Inca's: Cusco.
Om 6 uur zitten we al met Zeyda en José -Manuel aan de ontbijttafel. Na een hartelijk afscheid en veel bedanken over en weer brengt José ons naar Chivay en hij zet ons daar op de bus naar Cusco.
De chauffeur heeft er duidelijk zin in en kart dan ook flink door. Als de gids daarna ook nog alle mogelijke moeite doet om de passagiers ervan te weerhouden om te willen lunchen, dan is het al gauw duidelijk: ze willen zo snel mogelijk in Cusco zijn. Wij zeggen wel tegen elkaar dat we snappen waarom er hier relatief zoveel busongelukken plaatsvinden.
De route gaat over een hoogvlakte van rond de 4.000 m. hoogte. Een prachtig landschap waar ook nog redelijk veel mensen wonen die leven van de landbouw. Een hard bestaan.
Om 3 uur 's middags komen we al in Cusco aan waar een chauffeur op ons staat te wachten, hij brengt ons naar ons hotel midden in het centrum.

Cusco is een prachtige stad met een rijke geschiedenis. Al ver vóór de Inca's woonden hier al mensen, maar de Inca's hebben de stad de grandeur gegeven die hij nu nog steeds heeft. Later hebben de Spanjaarden er eerst veel vernield, maar er later ook weer veel aan toegevoegd.
Omdat we er al zo vroeg zijn verkennen we het centrum al wat.
's Avonds heten we er heerlijk in een echt Peruaans restaurant, en ondanks het feit dat we vandaag maar weinig gedaan hebben zijn we zo moe dat we er al vroeg in liggen. We merken toch nog steeds aan onze adem dat we nog hoog zitten, Cusco ligt op 3.400 m. dus de lucht is er ijl.

De volgende morgen, zaterdagmorgen maken we o.l.v. onze gids Octavio de Cusco walking tour. Octavio spreekt Nederlands (zijn vrouw is Nederlandse) en weet ons te boeien met zijn verhalen over de Inca cultuur.
De plattegrond van de Inca stad had de vorm van een panter, een heilig dier voor de Inca's. De kop van de panter ligt op een berg, de romp op de dal bodem.
Met een taxi worden we naar de kop op de berg gebracht. Daar ligt een grote Inca ruïne, waar tijdens hun heerschappij de (zonne)feesten gevierd werden. Het oog van de panter was een waterpartij waar de zon tijdens de zonnewende precies in scheen.
Onbegrijpelijk hoe de Inca's met hun beperkte middelen dit hebben kunnen bouwen. En met een precisie die onmogelijk lijkt. Alle stenen passen precies in elkaar, er wordt geen cement gebruiken. Stenen zijn d.m.v. hoekverbindingen aan elkaar vastgemaakt en zo op elkaar gestapeld dat hun gebouwen aardbevingsbestendig zijn. Bovendien zijn ze vaak gigantisch groot. Onvoorstelbaar hoe ze die, in die tijd, op hun plaats hebben gekregen.
We lopen daarna via allerlei steegjes via de wijk San Blas naar beneden waarbij Octavio ons steeds op Inca overblijfselen wijst. Veel van de huidige koloniale huizen en kerken staan nog duidelijk zichtbaar op Inca fundamenten. We komen daarbij ook voorbij de Plaza de Armas, waar toevallig net een folkloristisch spektakel plaatsvindt. We eindigen bij de zonnetempel, het centrum van de oude stad. In het midden staat een put, die als navelstreng de verbinding tussen het bovengrondse leven en Pascha Mama, moeder aarde symboliseert.

Om half drie nemen we afscheid van Octavio. Gelukkig niet voor lang want volgende week zal hij ook onze gids zijn tijdens onze drie daagse trekking naar Machu Picchu, wij zijn daar heel blij mee.

We gaan even naar het hotel om wat bij te komen. Daarna gaan we weer de stad in. En lieve kinders, ik heb een nieuwe zonnehoed gekocht. Nou hoeven jullie je niet meer om mij te schamen als ik mijn witte hoedje opzet. Hopelijk bevalt mijn nieuwe hoed jullie beter.
Daarna eten en naar bed want morgenvroeg, jullie raden het al moeten we er weer vroeg uit.

Geschreven door Janenmarlene