Hoewel ons hotel in San Pedro de Atacama (SPA) niet bepaald het beste hotel uit onze reis is, hebben we alle twee prima geslapen. Maar ja, voor het eerst sinds lange tijd op enigszins normale (2500 m.) hoogte.
We maken er een lekkere, relaxte voormiddag van. Eerst maken we het verslag van de zoutvlakte toer af en daarna gaan we SPA verder verkennen. Lekker rustig, we drinken een lekkere coffee american en zijn rond half 12 weer op de kamer voor een heerlijke siësta.
Om één uur vertrekken we weer en gaan lekker eten voordat we ons om half 3 melden bij een toer operator voor onze excursie naar de Valle de Luna, de Maanvallei. Dat is een geologisch en landschappelijk heel mooi dal, op een half uurtje rijden van SPA. Het duurt wel even voordat de groep compleet is, we vertrekken dan ook pas om half 4 uur.
Maar de excursie is boeiend, het dal is prachtig. Het doet ons wel wat aan Capadocië denken. Ook dat rode gesteente en die aardpiramides, al zijn ze niet zo spectaculair. We maken er twee wandelingen, waarvan de eerste naar een top. We merken nu wel dat we van veel hoger komen want het gaat ons opvallend gemakkelijk af i.v.m. de rest van de groep (al zegt dat misschien ook veel over hen). Het uitzicht is prachtig.
We maken ook een kortere wandeling naar zoutkoepels, plekken waar het gekristalliseerde en keiharde zoutgesteente vanuit de diepte is opgestuwd naar de oppervlakte. Heel raar om te zien, je schraapt de bovenlaag weg en zit dan op een zoutlaag die er net zo uitziet en aanvoelt als keihard ijs. Alleen als je er met een natte vingers overheen wrijft en proeft, dan proef je dat het zout is.
Na de Maanvallei gaan we ook nog naar een ander dal, Valle Muerte, de Doden vallei. Had overigens niets met doden uit te staan. Ook landschappelijk zo mooi.
Tot slot gaan we nog naar een prachtig uitzichtpunt, vanwaar je in de bovenloop van de Maanvallei kunt kijken. De bedoeling was dat we daar een spectaculaire zonsondergang zouden beleven. Maar dat viel enigszins tegen. Het dal zelf was al heel snel donker, alleen de verder weg gelegen vulkanen lichten enigszins rood op. Maar toch een mooie afsluiting van alweer een prachtige dag.
Vrijdag wordt een heel andere dag, we gaan met de bus van SPA naar Salta in Argentinië. Chili zit er al op. Het wordt een busrit van 11 uur, inclusief de grensovergang.
We zitten weer helemaal vooraan in de bus, dus hebben prachtig uitzicht. Het Chileense deel is misschien wat saai, maar het Argentijnse deel daarentegen over grote stukken heel spectaculair. Alleen de bus gaat door, behalve bij de grensovergang (die ons doet denken aan die toen we Chili binnenkwamen alleen wel met scan apparaat dus de koffers hoefden niet open) werd er alleen gestopt voor een chauffeurswissel, wij mochten er niet uit. Dus geen spectaculaire foto’s helaas, alleen vanuit de rijdende bus.
Om 7 uur ’s avonds zijn we in Salta en zet een taxi ons bij een prachtig hotel af.
We gaan nog vlug even de stad in voor een hapje en om geld te pinnen.
Salta steelt meteen ons hart. Een prachtig centrum (het wordt gezien als de mooiste koloniale stad van Argentinië), héél relaxte sfeer en de Argentijnse empenada’s zijn echt heerlijk. Empenada’s zijn een soort mini pizza calzone's, dichtgevouwen broodjes met een heerlijke vulling
Van busreizen word je ook moe, zo blijkt. Om 10 uur gaan we naar bed en vallen alletwee als een blok in slaap😴😴😴.

Geschreven door Janenmarlene