Maandag 15 april: Las Bardenas Reales.
Na 2 steden, Jaca en Pamplona, zijn we wel weer toe aan wat natuur. Onze keuze valt op een heel typisch, half woestijngebied ten zuiden van Pamplona, de Bardenas Reales. Het gebied bestaat uit gesteente dat een mengsel is van afwisselende zachte lagen kalk, zand- en kleisteen. Daardoor is het heel erosiegevoelig waardoor er heel bizarre landschapsvormen zijn ontstaan. Bovendien woonden de m.n. arme mensen er tot de 60-er jaren van de vorige eeuw in grotwoningen.
Onze camperplaats in Arguedes ligt onder de inmiddels verlaten grotwoningen. Een prachtige plek voor een stop.
We halen de fietsen van de camper en maken een fietstocht door het gebied. Het lijkt wel Monument Valley, maar dan in het klein. Enige nadelen zijn de harde wind (voor Jan die zonder ondersteuning fietst) die natuurlijk altijd tegen lijkt te zitten, en voor Marlene al dat stof in de lucht (vanwege haar lenzen). Maar we kijken onze ogen uit.
We eindigen de fietstocht op, jullie raden het al, weer zo'n lekker Spaans terras in Arguedes, nu met sangria en een biertje.

Dinsdag 16 april, nogmaals Bardenas Reales en nog zo'n juweeltje: Pedraza.
Hoewel het 's morgens nog heel fris, zijn we hier nog lang niet uitgekeken. We besluiten dan ook om een wandeling van zo'n 6 km te maken om het gebied nog beter te leren kennen. En dan kan Marlene meteen haar knie testen. We slagen er toch in om te verdwalen, ondanks de goede markering. Dus de geplande route hebben we niet kunnen lopen. Maar onze route is vast niet minder mooi.
En aan het eind bekijken we de grotwoningen, onvoorstelbaar dat daar ruim 50 jaar geleden nog mensen woonden. Maar zoals gezegd wel de arme mensen, wonen in die woningen kostte immers niets.
Enne ......... goed nieuws na de lange wandeling: de knie van Marlene houdt zich acceptabel goed👍.

Onze volgende stop wordt Segovia, tenminste dat is de planning. Maar omdat de afstand te groot om in één middag te rijden vindt Marlene een tussenstop bij Parking Aquaduct in Pedraza. Nooit van gehoord? Nou wij ook niet maar het is een schot in de roos. Een camperplaats bij een middeleeuws aquaduct en vlak bij het ook middeleeuwse dorpje Pedraza. We rijden er vanmiddag op ons gemak naartoe, verkennen de omgeving wat (alweer wandelend) en borrelen daarna gezellig met onze camper buren, ook Nederlanders.

Woensdag 17 april, eerst Pedraza verkennen, daarna naar Segovia.
De dag begint met onze Aukje bellen. Die wordt vandaag 44 jaar💐🥂🍾🥂💐.
Daarna gaan we Pedraza verkennen. Omdat dit al in 1951 tot Spaans monumentaal erfgoed is verklaard, is het centrum met zijn kasteel nog in heel oorspronkelijke middeleeuwse staat. Een juweeltje!! De oude gevangenis bij de stadspoort, het kasteel, het Plaza Major, ...... Eigenlijk is alles de moeite waard, zeker omdat we ook nog eens de enige toeristen waren. Op het Plaza Major valt ons op dat er bij iedere uitgang uitsparingen zitten, waarschijnlijk om in het verleden met zware balken het plein af te kunnen sluiten als er iets met stieren gedaan werd. Maar dat is gissen. Maar een genot om dit dorpje te bekijken.
Dan gaan we naar Segovia, weer zo'n wauw belevenis.
Het Romeinse aquaduct, nu nog 794 meter lang ( vroeger veel langer), bestaande uit 168 (dubbele) bogen van elk 28 meter hoog. Het is helemaal gebouwd (eigenlijk gestapeld) zonder gebruik te maken van cement. Alle stevigheid komt door het gebruik van sluitstenen. Tot het begin van de 20e eeuw werd het nog gebruikt voor de aanvoer van vers bronwater uit de bergen.
Dan het Alcázar, gelegen op een rots in het oude centrum. Het is het koninklijk paleis, al gebouwd in de 12e eeuw. Binnen is het één pracht en praal. Later heeft het gediend als staatsgevangenis en nu als artillerie academie en museum. Er wordt gezegd dat het kasteel diende als inspiratiebron voor Walt Disney's kasteel van Assepoester.
Tot slot bezoeken we de Catedral de la Santa Maria, we kijken onze ogen uit.
Dan fietsen we weer terug naar de camper die we op het Plaza de Torre geparkeerd hebben. We ontvluchten de stad en overnachten ergens in the middle of nowhere, lekker rustig.

Geschreven door Janenmarlene