Om 9 uur staat Gosia met de taxi klaar. Hij zal ons naar Vietnam Palace brengen, ongeveer 45 min. rijden. We rijden Hanoi uit een vervolgens stoppen we. Chauffeur kijkt op zo'n laptop en rijdt verder (hij spreekt geen Engels). Maar Gosia weet, voelt dat het verkeerd gaat. Ze pakt dus snel haar telefoon en gaat zoeken op Google maps. Inderdaad helemaal verkeerd. Dan maar hier rechts enz. Maar de chauffeur maakt er echt een puinhoop van. Als Gosia er niet bij was geweest hadden we rustig 4uur in de auto kunnen zitten zonder dat hij het had gevonden. En maar lachen die Vietnamees, sorry, sorry. Gosia is intussen iets feller geworden en ordonneert te stoppen. Reisbureau gebeld en die heeft weer vertaald naar de chauffeur. Nog net op tijd grijpt Gosia in als hij de oprit opgaat naar de snelweg. Hij wil daar op de oprit keren. Na bijna 2uur zijn we er toch. Een oase van rust.
Thanh Chuong schijnt een wereldberoemde Vietnamese kunstschilder te zijn, die over de hele wereld voor veel geld zijn schilderijen verkoopt. Van dat geld heeft hij o.a. een soort historische cultuurrijk openluchtmuseum opgericht, gevuld met een kakafonie van verschillende dingen. We lopen er een aantal uren rond een kijken onze ogen uit. Een kleine, zeker niet volledige opsomming: verschillende typen huizen (o.a. zijn eigen huis), keramiek van rond het begin van onze jaartelling, beelden uit de 13e en 14e eeuw, kitch, een Waterpoppentheater, tempels...... kortom wat we al eerder zeiden "een kakafonie van cultuur uitingen. Maar ook een oase van rust en daar waren we wel aan toe na 3 dagen Hanoi.

Rond 2 uur terug naar Hanoi. Gosia neemt meteen de leiding over want ze wil eten in "High Way" een restaurant in Hanoi. Heerlijk zo eten. Je bestelt zo'n 6 à 7 gerechten en eet samen. Weer met sokjes, maar gelukkig gaat dat steeds beter. Springrolls gevuld met o.a. vis. Een plaatje bovendien. En meerval gebakken in een aardewerk potje. Super dat Gosia erbij is.
Nu zijn we ons aan het klaar maken voor morgen. We vertrekken met een rugzak naar Sapa voor een paar dagen. Met de bus heen, trein terug. Op eigen benen!!

Als slotstuk nog een nudelsoep. Die eten ze hier 's morgens, 's middags en 's avonds en dan nemen we afscheid van Gosia. Van Hans hadden we al eerder afscheid genomen. Hij moest al zondag morgen "het veld in" voor zijn werk.
We hebben veel geleerd van Gosia en hebben gigantisch genoten.

Geschreven door Janenmarlene