Op woensdag brengt Karel ons, met één van zijn kennissen uit Candidasa als chauffeur, naar Ubud. Hoewel dat heel toeristisch is, schijn je er geweest te moeten zijn. Dus lassen we een dag Ubud in voordat we doorreizen naar Nieuw Zeeland.
Voordat ze ons bij het hotel afzetten, bezoeken we een zilversmid en een vlindertuin. De zilversmid hebben we zo gezien. Thailand, Vietnam of Bali, ze zien er allemaal hetzelfde uit. In de vlindertuin verbazen we ons over de enorme hoeveelheid vlinders en hun kleuren. Ze zijn in alle stadia te zien, eitjes, cocons, rupsen en tot slot vlinders. Maar wat is het warm.
Bij het hotel aangekomen nemen we afscheid van Karel en Sika, zij gaan verder.

Wij besluiten de 2.5 km naar het dorp te lopen. Maar wat een hitte!!!! Toch niet zo'n goed idee achteraf. De kunstenaarsmarkt biedt weinig kunst, maar daarentegen heel veel toeristische souvenir stalletjes. Op zich wel mooi en sfeervol, maar met 38-39 graden is dat toch anders.
We gaan dan ook lekker ergens zitten eten. Zelfs het alleraardigste personeel daar klaagt over de warmte.
Na het eten gaan we in de prachtige plaatselijke community hall naar een dans voorstelling. Ondanks het feit dat we gereserveerde plaatsen hebben voor de voorstelling van half 8 wordt ons aangeraden er al vroeg te zijn (uiterlijk 20 voor 7) i.v.m. de verwachte drukte. Wij denken dat dat wel mee zal vallen, als we iets na 7 uur aankomen zijn we inderdaad de eersten. Onze stoelen zijn inderdaad keurig gereserveerd, net als nog 5 andere stoelen. Samen met nog 5 laatkomers brengt dat het aantal toeschouwers op 12. Maar goed dat we gereserveerde plaatsen hebben anders hadden we nog keuze stress opgelopen met die 100-en lege stoelen.
De voorstelling was veel meer toeschouwers waard, in één woord prachtig. De kostuums, de expressie van de dansers, de muziek, ..... we kijken onze ogen uit. Ze bewegen hun handen, hun vingers, hun hoofd, zelfs het wit van de ogen beweegt.
Tijdens de voorstelling wordt de langverwachte tropische regenbui over Ubud uitgestort. Wat zijn de mensen daar blij mee. En wij ook, want we zitten droog.
Een taxi zet ons tot slot weer bij het hotel af.
Op donderdag pakken we onze koffers weer goed in, ontbijten op ons eigen balkon. Marlene maakt nog een kleine wandeling in de omgeving van het hotel. Ik geef de voorkeur aan de air contionned hotelkamer. Ik heb gisteren genoeg warmte gehad.
In de airco auto van Ateng bekijken de omgeving hier en dan brengt hij ons naar het vliegveld.
Hij is ruim op tijd en kiest de route zo, dat we in de omgeving nog een aantal dingen zien die we gisteren gemist hebben. Dat om het afscheid van Bali nog moeilijker te maken.
Want Bali is zeer de moeite waard, maar het vooruitzicht Nieuw Zeeland, Sandra en Frans en natuurlijk Rinske en Niek met Maud en Fiene weer ontmoeten, daarvoor laten we Bali graag achter ons.

Op het vliegveld gaat alles naar wens, klokslag half 5 vertrekt het vliegtuig zoals gepland van het platform. Maar dan breekt er zo'n enorme tropische bui los dat we niet mogen starten. Ons verblijf op Bali wordt zodoende nog met een uur verlengd.

Geschreven door Janenmarlene