We vertrekken weer om 7 uur vanuit de kelder van het hotel, waar onze fietsen staan. Het is dan al bijna 30 graden en op de achtergrond horen we " dreaming of a white Christmas ". Hoe bizar, wat een tegenstelling.
Het is, zoals elke morgen, al een enorme drukte. Na 10 minuten hebben we onze eerste ferry weer te pakken. We blijven zo'n beetje de hoofdtak van de Mekong volgen richting Cambodja. Heerlijk fietsend door de dorpjes, langs markten, langs de rijstvelden, de visvijvers.
Als je zo fietst valt de hitte nog mee. Het is intussen wel dik over de 30. De zon brandt, dus smeren en bloot bedekken. Ik vraag gewoon aan mensen of ik me in hun huis mag verkleden. (Kan ik meteen kijken hoe het er daar uit ziet). Nagenoeg leeg was het er. Een spiegelkast en een houten bank, en een wand met daarachter waarschijnlijk het slaapvertrek. Koken doen ze in het winkeltje aan de voorzijde.
Bij onze pauzeplaatsen wordt ons meteen de hangmat aangeboden. Voor Jan is dat iets minder omdat ze best broeierig liggen. Maar ik vind het wel wat hebben, liggend in een hangmat, kijkend over het water, onder een afdak van bananenbladeren. Steeds bij ons drinken, wat trouwens mierzoet is, krijgen we een beker ijsklontjes en een pot thee (gratis).
Bij de rijstvelden wordt hard gewerkt. De oogst is al binnen gehaald of wordt binnenkort binnen gehaald. Daarom ligt er overal op de wegen, waar iedereen rijdt, de rijst te drogen. Met harken en hun blote voeten wordt de rijst verdeeld over plastic zeilen en zo nu en dan gekeerd om sneller te drogen.
Dit is ook het gebied van de wierookstaafjes. Ook die liggen op straat te drogen. Net als de kruiden, met het gevolg dat je soms door een geur van koriander fietst.
Hier zijn ook de visvijvers gesitueerd. Vis wordt gevangen en ter plekke gefileerd, gekruid en daarna in de zon te drogen gelegd.
Ook, of misschien wel juist voor de gewone man is vis heel belangrijk. Het is overal voorradig in de Mekong Delta en dus ook overal te vangen. We zien zelfs een keer hoe in een armoedig hutje dat op palen boven het water staat een oud vrouwtje tussen de planken van de vloer zit te vissen. We vinden het gênant om een foto te maken.
Het lijkt wel of groepjes dorpen in de delta zich specialiseren. Gisteren de matten, vandaag de wierookstaafjes en later de visvijvers. We zijn ook een keer eerder door een dorp gereden waar ze in bijna ieder huis (vrachtwagen)motoren zaten te reviseren.
De route die we vandaag afleggen is een beetje "saai", een constant rechtdoor, maar blijft interessant om het leven zo mee te maken.
Na dik 70 km komen we aan in Chau Doc. We nemen een biertje, ook om even af te koelen en niet zo bezweet aan te komen in het hotel, en fietsen dan naar ons adres. Het hotel blijkt boven op een heilige berg te liggen, klimmen dus. In die hitte!!! Lopend hebben we die afstand gedaan, maar we komen dus toch weer idioot zwetend, met rode koppen, aan.
De general manager verwelkomt ons met een drankje en neemt ons mee naar het terras. Fantastisch uitzicht. Al vertelt hij er wel bij dat de rijst hier net is geoogst en dat er daarom geen groene velden te zien zijn. Jammer, moeten we nog 10 dagen blijven, dan staat de nieuwe aanplant er weer in. Wie sponsort ons?
Verder kijken we vanuit het hotel zo Cambodja in. We zitten nog geen 4 km van de grens. Onze Sam Mountain, de berg waar we nu opzitten, ligt nog in Vietnam. De andere bergen op de foto's liggen in Cambodja.
's Avonds gaan we toch maar met een taxi naar beneden om ergens wat eten te scoren. Het zoeken naar restaurants kan je hier wel vergeten. Je moet kijken wat ze voor de huizen klaar maken en dan je keuze maken. Maar dan heb je ook voor €4 samen gegeten en thee gedronken. Met teruggaan naar het hotel blijkt maar weer, afspraken maken met een niet-Engels sprekende Vietnamese taxi chauffeur is een mission impossible. Dat hadden we toch onderhand kunnen weten!!!!!

Geschreven door Janenmarlene