Vandaag gaan we de koningsstad Hue leren kennen. Een local guide zal ons e.e.a. laten zien.
Maar Hue is niet het enige nieuwe vandaag, er is meer! Voor het eerst is het weer niet goed, het regent pijpenstelen. Gelukkig hebben we een auto tot onze beschikking.
Hue heeft van begin 1800 tot 1945 de Vietnamese keizers geherbergd. In 1802 is men begonnen met de bouw van een citadel met binnen de muren veel keizerlijke verblijven. Daarnaast liet iedere keizer in de omgeving een mausoleum maken (of werd dat voor hem gedaan als hij jong overleed), wat geleid heeft tot een aantal prachtige bouwwerken in wat later de vallei van de koningen is gaan heten.
Klokslag 9 uur worden we opgehaald en gaan we naar de eerste keizerlijke tombe, die van keizer Minh Mang, die in 1841 gestorven is. Een prachtige symmetrisch complex (symmetrie betekent immers harmonie in de ogen van de Boeddhisten), met diverse tempels, vijvers en beelden en natuurlijk de graftombe, die overigens niet toegankelijk is voor het publiek. De tombe begint, zoals iedere tombe met een grote steen waarop de volgende keizer de overledene beschrijft. De gids legt veel uit, over de cultuur, de geschiedenis en bijbehorende symbolen.
Daarna de 2e tombe, die van Tu Duc, gestorven in 1883. Volgens kenners de mooiste tombe. Tu Duc liet de tombe zelf bouwen, op een heuvel begroeid met dennenbomen en omringd door prachtige vijvers met lotus bloemen. Hij wilde zijn exacte begraafplaats geheim houden en het verhaal gaat dat alle mensen die eraan meegewerkt hebben na afloop zijn geëxecuteerd om zo te voorkomen dat het geheim uit zou lekken.
Daarna staat de Tu Hieu pagode op het programma. Een prachtige pagode voor de eunuch van de diverse keizers. Ze hebben die zelf gebouwd en onderhouden, ze hadden immers geen nageslacht die dat voor ze kon doen. Er wonen nu nog steeds monniken die er bidden en die het complex onderhouden. Een heel mooie en serene pagode.
We lunchen in een lokaal restaurant, Hue staat bekend om zijn lekkere gerechten, nou daar kunnen we meteen over meepraten. Heerlijk gegeten.
In de middag bekijken we het citadel met al zijn bijzonderheden. Teveel om op te noemen. Het heeft heel veel te lijden gehad van de Amerikaanse oorlog (Hue lag vlak bij de demarcatielijn tussen Noord en Zuid Vietnam, de Vietcong had zich er verschanst, l'histoire se repeteren zouden de Fransen zeggen, Hue zou nu Aleppo kunnen heten), dat is nog heel goed te zien. Maar gelukkig wordt er met Unesco geld ook veel weer opnieuw opgebouwd. Hue is in 1993 al tot wereld erfgoed uitgeroepen, en dat brengt veel geldstromen op gang. Al vertelt de gids dat veel van dat geld helaas in corrupte broekzakken verdwijnt.

Kortom weer een indrukwekkende dag, ondanks de stromende regen. Morgen kunnen we Hue verder verkennen, dan hebben we zowaar een vrije dag.
Vanavond nog, op aanraden van onze gids, écht lokaal eten gehad. Bahn nam, banh loc en bahn beo . Een soort pannenkoekjes van rijstvellen, gevuld met fijn gesneden garnalen en/of vlees. Dat gestoomd in bananenbladeren. Dat samen met een lokaal biertje. Zeer bijzonder.

Geschreven door Janenmarlene