Wat is die Atlantische oceaan weer lekker rustig. Onze nacht was perfect.
Om half 7 worden we uit bed getrommeld omdat de hutten leeg moeten. Zodoende zien we ook hoe we het fjord naar Seydisfjőrdur invaren en hoe de boot aanmeert.
We zijn vlot van de boot af, maar de douane afhandeling duurt eindeloos. Het lijkt wel of ze een stiptheidsactie voeren.
Maar dan, rond 10 uur kunnen we eindelijk gaan rijden en doen we de eerste indrukken van IJsland op.
Woest en wijds is het. En koud. En omdat we over de hoogvlakte rijden blijft dat nog wel even zo. Gelukkig breekt 's middags een paar uur de zon door.

We worden meteen voor de leeuwen gegooid. Een steile bergpas over onverharde weg. Dat was even slikken, maar gelukkig ging het goed bij alletwee. Alleen zien onze motoren er verschrikkelijk uit.

Na de hoogvlakte rijden door een heel open gebied, met allemaal smeltwater riviertjes die uit het binnenland komen.
Aan het einde van de middag komen we op onze eerste overnachtingsplaats aan, in Raufarhőfn, nagenoeg de meest noordelijke plaats van Ijsland.

Aangezien in IJsland de meeste retaurants op het platteland al om 5 uur dicht gaan in de dorpjes (gezelligheid moet je hier niet zoeken) koken we weer zelf.

Het was een mooie kennismaking met IJsland, dat smaakt naar meer!

Geschreven door Janenmarlene