We zitten nog vol met indrukken als we op zaterdagmorgen wakker worden. Voor vandaag staat er een rustdag in Cusco gepland.
We beginnen met onze vuile was te verzamelen en die te laten wassen. We geven de zak af bij de receptie en gaan dan in de stad ontbijten. We hebben afgesproken met Marie, onze reisgenote tijdens de jungle trek. Marie is studente aan de Duitse Fachhochschule voor toerisme en woont momenteel in Cusco en maakt daar haar afstudeerscriptie over omgevingsbewust toerisme. Ze heeft ons uitgenodigd voor een ontbijt in de San Blas.
Na het ontbijt slenteren we door de stad, kopen wat cadeautjes en ik (Jan) bezichtig de indrukwekkende kathedraal. Marlene gaat niet mee, die heeft al genoeg kerken gezien 😂😂. Helaas mogen er geen foto's gemaakt worden binnen. Marlene gaat alleen maar op het Plaza Mayor zitten en sfeer proeven.
Daarna gaan we terug naar het hotel en maken de verslagen van onze jungle trek en het bezoek aan Machu Picchu. Daarna skypen met kinderen en kleinkinderen vanaf de binnenplaats van ons hotel. Goed om die weer eens te horen, al was de verbinding met Niek en Rinske slecht 😭😭.
Aan het eind van de middag gaan we weer de stad in, naar de grote San Pedro markt in het centrum, zo'n enorme typische markt waar je werkelijk alles kunt kopen. We kijken onze ogen uit.
Dan eten we in ons hotel en gaan vroeg naar bed, morgen is het weer vroeg dag.

Op zondag reizen we weer terug naar het zuiden, nu naar het Titicaca meer, een op ruim 3800 m. hoogte gelegen meer op de grens met Bolivia. Het is het hoogst gelegen grote meer ter wereld.
Tijdens de weg er naartoe, we reizen weer met de bus, doen we allerlei bezienswaardigheden aan. Dat moet ook wel want het is een heel eind, veel te ver om in één keer door te rijden.
Onze eerste stop is in het dorpje Andahuaylillas. Als je het zo ziet is het een dorpje van niets, maar in het centrum staat een kerkje uit 1580 met binnen zo'n mooie wandschilderingen dat het ook wel de Sixtijnse kapel van Zuid Amerika wordt genoemd. Helaas mag er alweer binnen niet gefotografeerd worden, maar om een indruk te geven heb ik maar een foto van een folder toegevoegd.
De tweede stop is bij de oude Inca ruïne van Wiracocha. Dit is op Machu Picchu na qua oppervlakte de grootste Inca ruïne die bewaard is gebleven. Heel anders van opzet, deze ligt nl. in een vlakte. Maar wel met veel Inca kenmerken zoals ligging van de belangrijkste gebouwen t.o.v. de zon.
Dan passeren we La Raya, het hoogste punt van de trip, een pas 4335 m. hoog. Tegelijkertijd passeert de trein die ook over die pas moet. Hij heeft er zichtbaar moeite mee. De trein is alleen voor toeristen, voor "normaal Peruaans" volk veel te duur.
We stoppen ook nog in een plaatsje waar naar zeggen de lekkerste koffie van Peru wordt geproduceerd. We nemen allebei een caffee americano. En was inderdaad bijzonder lekker. Maar of het de lekkerste van Peru is, dat durven wij niet te beamen.
Rond half 5 zijn we in Juliaca, een stad van niks, waar onze volgende gastheer ons op staat te wachten. Hij brengt ons naar zijn homestay, genaamd Inti Wasi, zonnehuis.
En inderdaad, hoewel de zon het helaas af laat weten, het is een prachtig oord. Op terrassen gelegen, zo'n 50 m. boven het meer met een prachtig uitzicht. Hier gaan we ons wel thuis voelen, al is het in de avond behoorlijk koud. De komende twee dagen zullen we meer gaan zien van het leven rond en op dit meer.

Geschreven door Janenmarlene