Vrijdag 26 april.
Vorig verslag eindigde op de camping in Ardales, nou daar tankten we vannacht weer heerlijk bij na die wandeling van gisteren. We beginnen heel rustig, hoeven immers pas om 12 uur van de camping af te zijn en hebben afgesproken met vrienden Nico en Tjitske die een paar maanden in Marbella wonen. We zouden daar rond 4 uur aankomen en aangezien het maar ruim een uur rijden is wordt het een echte "take the slow road" dag. We gaan eerst naar Alora, zo'n typisch Andalusisch wit dorp dat behoort tot de mooiste dorpen van Spanje. Maar ja, dat zeggen ze hier van alle dorpen 😂🤣😂.
Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen, het is inderdaad heel mooi, net zo als bijna alle dorpen hier.
Keurig om 4 uur zijn we bij Nico en Tjitske en kan het bijpraten beginnen. En ....... Nico zou Nico niet zijn als hij ons niet zou verwennen met heerlijk eten (Nico is een geweldige amateur kok). Persoonlijk vond ik zijn shashimi van verse tonijn met verschillende soja sausen en wasabi het hoogtepunt. Zonder de overige gerechten tekort te doen overigens.
Dat alles vergezeld van de nodige drankjes en nog steeds dat bijpraten maakt dat we pas heel laat naar bed gaan.

Zaterdag 27 april: slecht weer en toch een geweldige dag.
Het weer is omgeslagen, harde wind, koud en regen. Maar dat is geen bezwaar. We doen nu gewoon wat langer over het ontbijt. Er valt immers nog steeds bij te praten.
Maar rond een uur of 12 verbetert het weer en vertrekken we naar Mijas, weer zo'n juweeltje van een wit stadje. We dolen er rond, Marlene koopt een leren rugzakje en we lunchen er in een patio onder een boel gekleurde paraplu's. Een beetje buiten en toch niet te koud.
's Avonds nemen Nico en Tjitske ons mee uit eten in een Aziatisch restaurant waar ze vaker komen. De chef duikt meteen als hij ons ziet komen in een soort kookkast en maakt speciaal voor Nico verse sambal. Nico wil de sambal zo pittig hebben dat hij altijd zijn eigen sambal meeneemt. Maar dat vindt de eigenaar zijn eer te na dus die maakt meteen sambal op maat. Nou, ik proef heel voorzichtig een klein beetje en concludeer dat Nico hem niet met mij hoeft te delen 🥵🥵🥵.
Maar voor de rest is het eten heerlijk.

Zondag 28 april: richting Sevilla, maar eerst Olvera.
Na (weer) een heerlijk ontbijt en verdergaan met bijkletsen moeten we toch rond een uur of 12 vertrekken. We willen immers nog meer van Spanje zien en op 4 mei moeten we in de Algarve zijn. Nou ja, moeten ..... willen we
We rijden naar Olvera, dat zou een mooi stadje zijn ( maar dat zijn ze allemaal hier) en daar begint de Via Verde de la Sierra. In de 20-er jaren van de vorige eeuw heeft men daar een spoorlijn aangelegd. Maar toen die klaar was brak de crisis uit en hij is, hoewel helemaal klaar voor gebruik, nooit in gebruik genomen. En daar heeft men nu fietspad van gemaakt.
We installeren ons op een camperplaats in Olvera en gaan nog even (nou ja even, 20% klim om er te komen, ik moet afstappen 😭) de stad bekijken. Dat valt wat tegen.
De camperplaats daarentegen is perfect.

Maandag 29 april: de Via Verde.
Toch een bijzondere dag, de geboortedag van mijn moeder, ze zou 104 jaar geworden zijn.
Na een heerlijk rustige nacht zijn we rond 10 uur op weg, de Via Verde is inderdaad prachtig. 36,5 km ( heen en terug dezelfde weg, maar dat vinden we niet erg), redelijk horizontaal, met 30 korte en minder korte tunnels en 3 prachtige viaducten (weten we van foto's, we zien ze helaas niet omdat we er overheen fietsen). Onderweg komen we ook nog een herder tegen die zijn kudde van honderden geiten verplaatst.
De oude, nooit als zodanig gebruikte stationnetjes zijn nu pauze plaatsen. En één is een vogel informatie centrum. Onderweg passeren we een rotswand met de grootste kolonie vale gieren van Andalusië, er zouden ongeveer 200 paren nestelen. Ik ben in het bezoekerscentrum gaan kijken, ze kunnen daar met een webcam vanaf een naastgelegen top de hele wand monitoren. Geweldig, haarscherp. Je kunt de afzonderlijke blaadjes onderscheiden. De beheerder schat dat er op dit moment wel 400 gieren in de rotswand zitten. Helaas mag ik er binnen niet fotograferen, flauw!
Totaal dus zo'n 75 kilometer gefietst met prachtig weer en prachtige uitzichten.

Geschreven door Janenmarlene