Op zaterdag staan we lekker op ons gemak op, we hoeven vanmiddag pas rond 2 uur in Taupo te zijn, 120 km verderop landinwaarts.
De weg erheen is mooi, maar niet spectaculair. Hij heet weliswaar de thermic highway, maar de eerste 100 km is er nauwelijks iets te zien wat duidt op vulkanische activiteiten. Wel een heel mooie waterval, de zoveelste deze vakantie. En wie weet hoeveel er nog komen.
In Taupo doen we inkopen voor een groot gezin, want dat zijn we straks.
Klokslag 2 uur zijn we bij ons huis en we hebben de boodschappen nog niet uitgeladen of .................. tuuttuut een auto stopt voor de deur. Heel bijzonder, je kinderen te treffen aan de andere kant van de wereld. En van de andere kant voelt het ook weer gewoon. Maud en Fiene (vooral die) hebben enorme sprongen gemaakt. Alletwee gegroeid en Fiene praat al echt.
Er valt veel bij te kletsen, de tijd vliegt voorbij. We raken niet uitgeknuffeld en uitgepraat.

Op zondagmorgen zien we weer een bijzonder verschijnsel hier, nog niet gezien. Het heeft zowaar geregend en het miezert zelfs nog wat. Reden genoeg om lekker op het gemak te ontbijten en om voor een programma te kiezen wat niet zo weersgevoelig is. En het wordt, niet te geloven, een watervallendag. We rijden eerst naar de Aratiatia Rapids. Vroeger was het een natuurlijke waterval, maar door de aanleg van een stuwdam is dat niet meer, zeer tot ongenoegen van de toeristen. Om die wat tegemoet te komen, zet men 4x per dag, om de twee uur, de schuiven 15 minuten open. De nauwelijks met water gevulde kloof verandert dan binnen een paar minuten in een woest kolkende stroom. Een aantal jaren geleden is hier zelfs een spectaculair wildwaterfragment opgenomen voor de 2e Lord of the rings film.
Daarna stappen we in een boot voor de Huka Falls river cruise. De Huka Falls waterval is wel helemaal natuurlijk. Helaas heeft hij, door de langdurige droogte van dit jaar, maar een derde van zijn normale waterhoeveelheid. Maar dan nog is het de moeite waard.
Ondertussen is het weer veel beter geworden, we besluiten ook nog naar de moon craters te gaan. Een, ook voor de kinderen, heel toegankelijk gebied met een aantal verse kleine vulkaankraters waar volop hete stoom uit de gaten blaast. Leuk om te zien hoe Maud met haar 4 jaar al heel verbaasd en geïnteresseerd is in wat ze allemaal ziet, voelt (hete grond onder de voeten) en ruikt (lucht van rotte eieren).
Een volle dag, ook wel te merken aan de kinderen 's avonds. En eerlijk gezegd ook aan ons.

Geschreven door Janenmarlene