Op vrijdagmorgen moeten we al vroeg uit de veren want om 6 uur worden we opgehaald door een taxi die ons naar het busstation zal brengen. Jürgen is ook al op, hij gaat vaak vroeg naar zijn werk op de ambassade om zoveel mogelijk overlappende werktijd te hebben met zijn collega's in Den Haag. Cissy is ook opgestaan om ons uit te zwaaien. Het was heerlijk om bij hen te zijn, zo vertrouwd voelde het. Fijn ook dat ze ons met de eerste stappen in een vreemd land geholpen hebben.

We gaan met de bus naar Nazca, een busreis van 7,5 uur. Het team van Guido heeft perfecte plaatsen voor ons weten te reserveren, bovenin, helemaal vooraan achter de enorme panorama ruit. Dat wordt genieten.
We vertrekken stipt op tijd en verlaten Lima. Dan zie je pas wat een enorme stad dat is met zijn ruim 12 miljoen inwoners. We doen er een dik uur over voordat we de stad uit zijn. Het grootste deel daarvan rijden we door de enorme sloppenwijken die rond de stad liggen.
We volgen de Panamericana, de weg die van noord naar zuid door heel Zuid Amerika leidt.
De chauffeurs (onderweg wordt er een aantal keren gewisseld) rijden flink door, er is geen mogelijkheid om tussentijds even uit te stappen. Maar dat hoeft ook niet, er is zoveel te zien onderweg en we zitten ideaal.
Bij een van de plaatsen die we passeren komen we langs een groot kerkhof. Het is vandaag 2 november, Allerzielen, en het lijkt er wel een kermis. Tientallen bloemenstalletjes waar mensen bloemen kopen om de graven mee te versieren. Dat heb je nog in zo'n katholiek land.
We passeren diverse bergpassen, imposante kloven en in de dalen oase achtige nederzettingen. En wij zitten eerste klas!!

Stipt op tijd komen we in Nazca aan, waar onze chauffeur/gids ons al op staat te wachten. We moeten meteen aan de bak, de excursie begint.
We starten bij een stelsel van aquaducten uit de tijd van de Nazca cultuur bij Cantayoc. Je moet weten dat Nazca in de woestijn ligt. Maar het is er zo vruchtbaar dat al in de oudheid een heel systeem van ondergrondse waterkanalen is aangelegd waardoor water uit de Andes naar de kustvlakte werd gebracht. Hier zien we die kanalen en een aantal putten waar men vroeger water haalde. Die putten zijn spiraalvormig gemaakt zodat je er via smalle paadjes in af kunt dalen.
Daarna beklimmen we een bergtopje, vanwaar we weliswaar een van de kleinste, maar wel compleet Nazca lijnen symbool kunnen zien. Die raadselachtige Nazca lijnen zijn, zo is de theorie, gemaakt voor hun god en zijn allen van bovenaf overzichtelijk te zien. We hadden besloten niet er over heen te gaan vliegen. Toch jammer achteraf, maar helaas.
Vervolgens bekijken we de ruïne van het oude (600 jaar voor het begin van onze jaartelling) administratieve centrum uit de Nazca cultuurtijd. Het is gemaakt van gedroogde leem (adobe genaamd), dat is sterk genoeg want het regent er toch nooit.
We moeten natuurlijk ook langs wat traditionele ambachtswerkplaatsjes . We zien hoe het oude Nazca keramiek wordt gemaakt en hoe men vroeger textiel weefde.

Bedenk, dat alles vanaf half 3!!! Als dan de gids ook nog met ons naar het archeologisch museum wil, dan stopt het toch bij ons. We lopen zo goed als op ons tandvlees.
Dus brengt hij ons naar ons hotel buiten de stad waar we lekker douchen, eten en vroeg in bed liggen. Een welbestede maar wel vermoeiende dag.

De volgende morgen, zaterdagmorgen, staat hij alweer vroeg voor de deur.
We rijden eerst naar een dorpje Chaichilla, middenin een kurkdroge omgeving, maar waar dankzij de eerder beschreven irrigatiekanalen toch akkerbouw mogelijk is. En dat al heel lang. We lopen vanaf het dorp langs de akkers (waarbij gids Louis ons van alles uitlegt over de diverse gewassen) de woestijn in. Daar komen op een plek waar zo'n 1500 jaar geleden een nederzetting heeft gelegen. De scherven van het oude Nazca keramiek liggen voor het oprapen, wat we wel doen maar daarna weer keurig terugleggen.
Verderop komen we op de plek waar ze toen hun doden begroeven. De mensen werden indertijd na hun overlijden gemummificeerd en in foetus houding begraven in tombes, met voorwerpen om door hun volgende leven te reizen. Veel graven zijn geroofd en zijn alleen herkenbaar aan de kuil die is achtergebleven. Een aantal zijn intact gebleven en die heeft men geconserveerd en zichtbaar gemaakt.
We lopen dan weer terug naar de auto, en rijden terug naar Nazca om het archeologisch museum te bezoeken.

In de middag nemen we deel aan een sandbuggy tour, een tocht door de woestijn in een speciale woestijnauto. We zien weer diverse archeologische vindplaatsen. Een systeem van aquaducten, een adobe piramide complex (waar vroeger de goden werden vereerd), diverse begraafplaatsen. Maar het meeste indruk maakt misschien wel hoe die eeuwenoude watersystemen er nu nog voor zorgen dat er nog steeds mensen wonen die akkerbouw uitvoeren in dit eigenlijk heel droge gebied. Het regent er nauwelijks.
Het meest spectaculaire deel zit aan het einde, als we met de sandbuggy door een stuk zandwoestijn crossen. Een achtbaan op de kermis is er niets bij. Liefhebbers kunnen ook nog sandboarden, snowboarden maar dan op zand.

Het is al lang donker als we weer in Nazca aankomen. We hebben nog net de tijd om te eten, voordat we met de nachtbus vertrekken naar onze volgende bestemming, Arequipa. We zijn zo moe dat we alletwee meteen in slaap vallen, ook al zitten we in de bus.
Dat was een vol en ook indrukwekkend programma.

Geschreven door Janenmarlene