Op zondag de 11e begint de dag een beetje vreemd op zijn zachst gezegd. We zijn net wakker en liggen wat te kletsen als het ineens begint te rommelen, het bed schudt (terwijl we toch echt alleen maar liggen te praten) en de lamp aan het plafond gaat heen en weer. Aardbeving weten we meteen. Net zo gauw als het begonnen is stopt het ook weer. Een bijzondere manier van wakker worden. We kijken naar buiten en zien dat het leven normaal doorgaat, men is hier wat gewend.

Vandaag en morgen staan in het teken van de Valle Sagrado de los Inca's, de heilige vallei van de Inca's. Deze naam werd door de Spanjaarden aan dit dal gegeven. Niet zo hoog (gemiddeld 2500 m.), een heel gelijkmatig klimaat en een heel vruchtbare bodem maakten dat de Inca's dit tot hun landbouw centrum kozen. Nog steeds is dit heel goed te zien aan de tot vandaag de dag in gebruik zijn terrassen op de hellingen en de vele Inca overblijfselen.

We worden rond half 8 bij het hotel opgehaald. We zullen per bus reizen in een gezelschap van een man of 20.
Onderweg vertelt de gids over de vallei en zijn geschiedenis. Een prachtig dal, vol met akkers met op de achtergrond indrukwekkende ruim 6000 m. hoge Andes toppen.

Onze eerste stop is in Pisac. Zo'n 600 m. boven het dorp liggen de overblijfselen van een oud Inca ceremonieel centrum, midden tussen de landbouw terrassen. Vermoedelijk, veel is niet zeker omdat de hoogbeschaafde Inca's vreemd genoeg geen schrift hadden en er dus niets opgeschreven is, was dit hun astronomisch centrum. Een uitstekende rotsnaald heeft waarschijnlijk als baken gediend om de baan van de zon te meten en zo de zonnekalender vast te kunnen stellen.
Van déze tijd is de zondagse weekmarkt in Pisac. We lopen er als echte toeristen rond en kopen er een geluksstier zoals de mensen die hier op hun daken hebben staan

Vervolgens rijden we door naar Ollantaytambo aan het einde van het dal. Hier zullen we twee nachten slapen voordat we in drie dagen naar Machu Picchu zullen lopen.

Ollantaytambo ligt aan het einde van de Valle Sagrado. Bij de komst van de Spanjaarden hebben de Inca's zich hier het langst kunnen verschansen. Ze woonden in een soort fort hoog op de berg en rondom in het dal hadden ze op de hellingen nog een aantal kleine nederzettingen van waaruit ze de omgeving konden overzien. Bovendien bouwden ze boven die nederzettingen op toppen en uitstekende rotspunten in totaal meer dan 20 wachttorens. Via spiegels communiceerde men met elkaar en zo kon de hele omgeving in de gaten gehouden worden. Het enige dat ze niet hadden waren wapens, logisch dat ze het uiteindelijk toch tegen de Spanjaarden afgelegd hebben.

Wij bezichtigen met de gids het fort en zien ook in de verte nog diverse ruïnes en wachttorens liggen.
Rond een uur of 6 zijn we in ons hotel, in een afgelegen hoekje van het complex krijgen we een mooie kamer met een eigen tuintje. En met uitzicht op de ruïne. We hebben niet alleen een buitentuin, in een hoek van de kamer staat de stam van een redelijk grote boom.

Op maandag hebben we een vrije dag in Ollantaytambo. Dat betekent uitslapen dachten we, maar het dagritme staat dat toe tot half 8, dan houden we het niet meer uit in bed. We staan op, ontbijten en trekken onze wandelspullen aan voor een wandeling over de dalwand tegenover het fort. We maken een prachtige rondwandeling langs de diverse ruïnes. Prachtig, alleen zijn we heel blij met onze stokken want op een aantal plaatsen is het gemeen steil. Gelukkig zijn we wat gewend in de bergen.
Terug in het dorp kopen we op de plaatselijke markt lekkere lunchspullen en gaan in ons eigen tuintje heerlijk zitten lunchen. De avocado's zijn zo lekker hier, en dan al dat fruit. Alleen het weer werkt niet zo mee, het is druilerig, tenminste, tussen de middag. Gelukkig heeft ons tuintje ook een kleine veranda waar we onder zitten.
's Middags maken we onze rugzakken klaar voor de komende dagen en verkennen we Ollantaytambo.
Deze stadje heeft nog steeds de Inca grondvorm. Steile, smalle straatjes met in bijna ieder straatje, stromend water.
Morgen is het weer vroeg dag dus we liggen er (weer) vroeg in vanavond.

De komende dagen lopen we in drie dagen naar Machu Picchu, door het Amazone woud.

Geschreven door Janenmarlene