Na de relatieve rust van Arequipa trekken we weer verder, of liever gezegd, we gaan weer naar het noorden terug, naar de Colca Canyon.
We zijn erg benieuwd en ook wel gespannen over hoe we de hoogte gaan ervaren, we trekken vandaag over een pas van net geen 5.000 m. hoog en ons volgende verblijf ligt op 3.580 m. Benieuwd of onze acclimatisatie in Arequipa heeft gewerkt.

Om 8 uur worden we in het hotel opgehaald door onze gids, in een bus met 11 reisgenoten. De gids heeft er meteen zin in en begint uit te leggen wat we moeten doen om hoogteziekte te vermijden. Naast veel water drinken zijn er twee alternatieven. Constant op coca bladeren kauwen of regelmatig een stuk >70% pure chocolade eten, wat onze gids in Arequipa ook al gezegd had. Wij kozen voor de chocolade en veel drinken en laat ik het maar meteen zeggen: we hebben tot nu toe nergens last van. Opluchting. Overigens had Jan in de voorbereiding zoveel water gedronken dat hij de bus onderweg een keer heeft moeten laten stoppen voor een noodlozing.😂😂😂
Nadat we Arequipa hebben verlaten (overigens met aan de rand dezelfde troosteloze sloppenwijken als Lima) rijden we over de Pampa de Cañahuas naar de Mirador de Los Andes, de pas van 4.910 m. hoogte waar we overheen moeten.
We krijgen veel uitleg over de Pampa, een hoogvlakte op ongeveer 4.100 m. hoogte. Over de beesten die er leven en over het vulkaanmassief in de omgeving. We begrijpen dat er in Z. Amerika 4 soorten kamelen voorkomen. Niet de normale kamelen of dromedarissen (door de Spanjaarden wel uitgezet maar die hebben het niet gehaald), maar van groot naar klein: de guanaca, de lama, de alpaca en de vicuña. Alleen de grootste soort zien we niet, de andere drie wel.
We zien ook een continue rokende vulkaan, die nog regelmatig uitbarstingen heeft. De bus stopt geregeld op fotogenieke plaatsen. Dit heeft overigens ook tot doel om niet te snel hoogte te winnen.
Bovenop de pas houden we een langere stop. We drinken er een glas Inca thee, water met allerlei bladeren erin waaronder coca, goed tegen de hoogteziekte.
In de afdaling stoppen we bij een uitzichtpunt met zicht op het begin van Colca canyon, ons domein van de komende dagen.
Daarna splitsen we ons in Chivay, hoofdstad van de canyon, af van de groep. We worden opgehaald door ons gastgezin waar we de komende dagen zullen verblijven.
Guido van Es, onze reis organisator heeft hier een heel bijzondere vorm van eco toerisme opgezet.
We eten en slapen bij Zeyda en José-Manuel, met hun kinderen Diego en Camilla. We lunchen met ze aan de keukentafel en vinden het nog "jammerderder" dat we geen Spaans spreken.
Ze laten ons hun mooie dorp zien en als kers op de taart gaan we met zijn allen naar een heerlijk thermaal bad met vulkanisch water van 32 graden. Om er te komen maken we een prachtige wandeling de canyon in met constant die dreigend rokende vulkaan voor ons. Zeyda verzamelt onderweg mint planten voor in haar tuin.
's Avonds eten we weer met ze mee. We proberen zo goed en zo kwaad als het gaat een gesprek te voeren. We begrijpen dat José-Manuel een boerenbedrijfje heeft met 5 koeien en wat land. Verder bouwen ze aan uitbreiding van hun homestay.Gelukkig is er google translate.
Leuk om zo dicht bij de lokale bevolking te overnachten.
(Alweer) een dag met een gouden randje.

Geschreven door Janenmarlene