Om 8 uur konden we ontbijten in het hotel. We treffen in de eetzaal nog 2 Franse fietsers en een Ierse wandelaar, maar dat komen we pas later te weten. Het regent nog een beetje, dus we doen rustig aan.

Rond 9 uur vertrekken we dan toch, in de poncho’s, maar die kunnen eigenlijk voor we het dorp uit zijn al weer uit. We gaan de brug over en lopen meteen het Sierra de las Nieves in. We hebben een hele pittige dag voor de boeg. Vanaf kilometer 1 tot kilometer 15 krijgen we een paar flinke klimmen voor de kiezen van zo’n 10%.
Maar het loopt lekker. So far so good. De uitzichten zijn fantastisch. Wat voel je je klein tussen hoge bergen. Binnen 2 uur bereiken we het bordje dat Ronda nog maar 15.5 km is.. yes we gaan echt lekker.
We gaan door!

We klimmen lekker door en na 10 km op de teller 2.10 onderweg) vind ik het tijd voor een pauze.
Gelukkig! Want niet lang daarna komt de Ier ons tegemoet gelopen. Hij is ook op weg naar Ronda maar kwam er verderop achter dat hij op de GR 243 ipv de GR 249 zat. Ik wil hem laten zien dat het echt wel goed is en kom er tot mijn schrik achter dat wij ook van de route zijn afgeweken. 😮 Wat ben ik blij dat we hem tegen het lijf zijn gelopen. Na wat gegeten te hebben lopen we terug naar waar we verkeerd zijn gegaan. 3,1 km te veel gelopen 🥲 en bijna een uur verloren hierdoor.

Vinden we het tot hier nog makkelijk lopen, daar komt nu meteen verandering in. We lopen over een rotspadje naar beneden en ik moet mijn poncho uit, omdat ik niet kan zien waar ik mijn voeten neerzet.
Het is steeds poncho aan en uit. Het zijn maar kleine buitjes van een paar minuten en dan weer droog.

Niet lang na het afdalen komen we bij een rivier. Die moeten we oversteken. Het water staat te hoog om er gewoon door te lopen. Dus schoenen en sokken uit en door het water naar de overkant waden. Lang leve de stokken, want er staat nog best stroming ook en het water komt tot mijn knieën. Aan de overkant moeten de voeten weer gedroogd worden. Dus op zoek naar de handdoek in de rugzak. Het kost al met al nogal wat tijd voor we weer verder gaan.

Het pad is smal, overgroeid en gaat echt pittig omhoog. En nu net besluit de zon eens flink te gaan schijnen. Of het al niet zwaar genoeg is over losse stenen en tussen de bossage door.
Onze hartslagen schieten omhoog. Ja 10% stijging is niet niks.
We komen nog een paar fietsers tegen die ook af moeten stappen. Dit is volgens mij gekkenwerk op de fiets. Hopelijk word het snel beter voor ons.

Aan alle ellende komt een eind, en ook wij bereiken de top van de eerste klim. De zon besluit naar mijn gebeden te luisteren en een bui word weer over ons uitgegooid. Dus poncho’s weer aan.

We lopen in de regen richting een schapen boerderij waar we de boer nog helpen om een pasgeboren lammetje bij zijn moeder te krijgen.
Na de schapen boerderij is het wederom behoorlijk klimmen. De weg is een beetje modderig door de regen, maar gelukkig nog goed begaanbaar.

En dan lopen we de grond van de boerderij af en zien dat het nog “ maar” 9,3 km naar Ronda is. Het goede nieuws is dat we het klimmen hebben overleefd en dat we nu alleen nog maar hoeven af te dalen. Peet zijn schenen zijn licht gevoelig, dus ik kan sneller afdalen. Dat lukt me normaal niet.

We zijn na de laatste pauze al weer 3 uur verder, dus een pauze is echt hoognodig. Alleen moeten we een grote steen vinden om op te zitten. Na wat moeite vinden we die gelukkig.

We dalen verder af en komen via een betonweg op het asfalt. We komen in de buurt van Ronda gelukkig.
Helaas houd de route aan de rand van Ronda op en moeten we nog 2,4 km door de stad om bij ons appartement te komen.

Als we bijna voor de deur staan gaan we nog even zitten op een terras voor een grote bier, die hebben we wel verdiend! Bijna 30 km gelopen vandaag, maar we zijn er weer.

We vinden ons appartement en springen onder de douche, zodat we daarna op zoek kunnen naar het busstation om kaartjes te kopen voor morgen en om te eten. Niet persé in deze volgorde

Geschreven door Yolanda.opreis