Vandaag starten we aan de laatste 115 km. Vanaf hier starten er veel pelgrims. Om je Compostela te krijgen maakt het niet uit of je van huis of zoals ik van Saint-Jean-Pied-de-Port loopt. Alleen de laatste 110/115 km tellen. Vanaf hier moeten we elke dag minstens 2 stempels halen om zo aan te tonen dat we de hele afstand gelopen hebben. Wassen neus, want je kunt ook de taxi nemen en onderweg stoppen voor een stempel natuurlijk. Wij hoopten dat er zo midden in de week weinig nieuwe pelgrims zouden zijn, maar het is druk op de camino. Veel schone schoenen en nette outdoor kleding. Je haalt ze er zo uit 😇.
We verlaten Sarría door omhoog het dorp uit te lopen. Dan een lange steile afdaling en daarna gaat het weer omhoog en omhoog. We dachten de bergen achter ons te hebben gelaten en zo ook de beklimmingen, maar in the wise Pilgrim app lees ik dat de beklimmingen kort maar hevig zijn. En dat klopt.
In Barbadelo stoppen we voor koffie. Onderweg hebben we Richard en Anne-Marie uit Alice Springs al gesproken en ingehaald. Het is droog met af en toe een druppel regen. Dan zie ik Robbert en Victoria ineens voor ons lopen. Ik dacht ze niet meer te zien, want zij wandelde van Villafranca in één keer (30km) naar O Cebreiro, waar wij 2 korte dagen hadden.
Maar zo blijkt zij hebben een rustdag gehad in Sarría. Gezellig gekletst en zo schieten de kilometers door het landelijke Galicia lekker op. Het is meest boeren bedrijf waar we langs lopen. We letten goed op dat we het 100 km paaltje niet passeren, maar dat blijkt onnodig. We zijn niet de enige die daar een foto willen maken 😂Nog een stop in Ferreiros en dan zien we Portomarín al liggen van bovenaf. We kunnen over de weg het laatste stuk naar de stad lopen, of door het veld ( iets korter). Wij kiezen voor over de weg. We krijgen niet lang daarna nog een keuze. Één die 500 meter korter is, maar wel als zeer gevaarlijk word aangegeven. Er staan wat foto’s bij. Wij passen. Zo net voor het einde ga ik dat risico niet nemen. We komen precies bij onze albergue uit. Fijn dat we deze weg hebben gekozen. De andere wegen komen er niet langs. Er is echter niemand aanwezig. Ik bel en hij komt er met 5 minuutjes aan. Hij vraagt of het onze eerste dag is. Als ik vertel dat ik in Saint-Jean ben gestart knikt hij goedkeurend. Muy fuerte zegt hij. We hadden stapelbedden geboekt, maar voor €5,00 pp extra hebben we een eigen kamer met gewone bedden. Toch lekkerder 😇
We blijken het huis voor onszelf te hebben. Een goed uitgeruste keuken en wat ruimte om te zitten. De eigenaar kan ons ophalen met de auto als we in zijn restaurant een km verderop willen eten. Het ontbijt zet hij vanavond voor ons klaar in de keuken en kunnen we zelf pakken. Koffie en thee zoveel we willen.
Na het douchen gaan we de brug over om Portomarín te bekijken. Natuurlijk kom je daar alleen via een megatrap 😯In de supermarkt kopen we wat boodschappen om vanavond zelf te koken. Even wat groente naar binnen werken 😂. Onze Australische vrienden komen ook net de stad in. Ze zijn versleten en gaan op zoek naar hun slaapplaats. Wij vieren dat de dag weer goed verlopen is op het terras met een drankje en een hapje en besluiten daarna terug te lopen om van de voetjes af te gaan.

Geschreven door Yolanda.opreis