Om half 10 naar boven gegaan en op bed de apparatuur opgeladen. Om kwart over 10 de oordopjes ingedaan en heel snel in slaap gevallen.
6 uur werd ik wakker.
Mijn bus gaat om 11.30 naar Ferrol dus ik heb geen haast. Ik heb wel honger en ben blij met mijn broodje ham kaas dat ik nog had bewaard.
Ik blijf liggen tot half 9. Mooie tijd om op te staan en alles weer in te pakken

Mijn kamer is leeg op een Spanjaard na die gisteren is aangekomen vanaf Leon gelopen. Buiten is het nat, zo ken ik Santiago weer!😜
Ik besluit op mijn gemak richting het busstation te wandelen en dan ergens te stoppen voor koffie en een ontbijt. In het café speelt muziek van Garth Brooks en laten we hopen dat hij niet het weer voorspeld…”as the thunder rolls” . Als ik het mag zeggen doe dan maar walking on sunshine 😊

Op het bus en treinstation is het zoals ik al verwacht had een hoog rugzakgehalte. Het is een komen en gaan van pelgrims. In de wachtruimte een gesprek met een Spaanse die gaat beginnen in Sarría (ook haar 4e Camino) Ik wil maar zeggen dat het een klein beetje verslavend is die Camino.

De bus vertrekt zoals gepland om 11.30. Onderweg zie ik vanaf de snelweg al veel pelgrims wandelen. Ook in de laadruimte al een tiental rugzakken, dus ik zal zeker niet helemaal alleen op pad zijn. In Ferrol aangekomen is het even puzzelen hoe het station te verlaten en hoe ik de juiste richting uit kan richting mijn hotel. Er lopen hier her en der wegen over elkaar heen ( lijkt het Kleinpolderplein wel) maar ik vind de weg. Ik passeer een asador (gegrilde kip) en neem meteen mijn lunch mee voor in het hotel.

Daarna ga ik de stad een beetje verkennen.
Ik ga op zoek naar de kathedraal, maar er staan hier zoveel kerken 😮. Google vertelt me dat ik er wel ben geweest, maar hij was gesloten. Jammer.
Dan moet ik vandaag ook naar het beginpunt van de Camino Ingles aan de haven. De route loopt ongeveer langs mijn slaapplek dan hoef ik morgen de extra kilometers niet te maken en kan ik na mijn ontbijt om de hoek meteen op pad.
De steen vind ik. Check! Ik volg de route door de (opgebroken) straten. Ik vind het niet zo’n geweldige stad en ik besluit mijn boodschappen voor morgen in te slaan. Water, banaan een yoghurt voor straks met wat fruit en loop dan terug naar het hotel.
In de bar waar ik door moet zit een blonde man met wandelschoenen en op de Camino groet je iedereen. Zo ook deze dus. We kletsen wat en ik krijg een colaatje van Davey uit Schotland.
Man, man , man wat moet ik me concentreren om zijn accent te volgen, maar we kletsen heel gezellig tot de barvrouw ons toch vriendelijk verzoekt de bar te verlaten omdat hij al gesloten is.
Misschien zie ik hem om 8 uur nog voor het diner en anders eet ik alleen. Ook niet erg.
Nu de waterzak vullen en de rugzak klaar maken voor morgen. De stokken staan al klaar.
Kijken of de avond nog wat brengt en morgen lekker aan de wandel.

Geschreven door Yolanda.opreis