Ik had weinig verwachtingen meer van de avond, maar die bleek onverwacht weer heel gezellig te zijn. Ik was nog een keer naar beneden gelopen voor een bak koffie en een klein hapje. Eenmaal terug in de albergue tref ik een hoop Spaanse gezelligheid. De hospitalero heeft zijn eigen stempellak en maakt een hele mooie stempel met de vuurtoren en the end erop. Ik was gisteren op zoek geweest naar een stempel met Fisterra 0,0. (Er stond in 2019 iemand daarmee bij de vuurtoren). Ook maakte hij binnen 30 seconden voor iedereen die dat wilde een armbandje ter herinnering.

Het is gezellig druk in de albergue. Een Mexicaanse, een Colombiaan, een Italiaanse en 2 hospitaleros. De voertaal is Spaans. Diverse malen gevraagd of ze iets langzamer konden spreken, maar ja, dat probeerden ze wel hoor, maar na 2 woorden vergaten ze dat alweer. 😂
Vermoeiende avond waar de wijn vloeide.

Vanmorgen om 8 uur wakker en op mijn gemak ontbeten. Ik zak af naar de boulevard voor koffie en bedenk me dat ik nog best veel tijd te overbruggen heb tot 11.45. Ik trek de stoute schoenen aan en probeer mijn ticket om te ruilen voor de vroegere bus om 9.45. Dat lukt zonder problemen. En het schijnt ook een directe bus te zijn. Mooi, mooi, mooi. Ik ben dus ipv de 2 uur 40 minuten die mijn bus erover zou doen al met 1 uur en 20 minuten in Santiago.

Om half 12 ben ik bij mijn hotel, ingecheckt en de taxi voor vannacht is al voor me geregeld.
Dan ga ik de stad in om wat souveniertje s te scoren. Dat lukt altijd heel goed als ik geen man bij me heb die er geen zin in heeft 😂😂
En uiteindelijk kom ik toch altijd weer uit bij de kathedraal.
Kan iemand me misschien vertellen waarom de tranen ineens weer over mijn wangen rollen?

Ik vond het heel mooi om via Muxia en Fisterra te eindigen aan de kust, maar hier, op het plein bij de kathedraal is toch de meest speciale plek om een Camino af te sluiten. (En natuurlijk wet een nieuwe te plannen😜)
Peregrina para siempre!😍

Geschreven door Yolanda.opreis