Wat en bijzondere avond heb ik gehad gisteren!
De stilte meditatie heb ik voorbij laten gaan, maar om half 7 troffen de slapers elkaar in de eetzaal voor een gezamenlijke maaltijd op anderhalve meter.
Pompoensoep uit eigen tuin als voorgerecht. Als hoofdmaaltijd een groenteprutje ook uit eigen tuin met rijst en tofu met een satesaus. Een heerlijke komkommersalade en als toetje vanille pudding met een saus van kweepeer. Heerlijk allemaal. De afwas werd voor ons gedaan vanavond. Bleek een mazzeltje, want normaal gesproken doen de pelgrims dat.
Een stel dat samen loopt, nog een vrouw die ook alleen loopt en een vrouw die een beetje met zichzelf in de knoop zit en daar een week voor zichzelf heeft geboekt. Gesprekken aan tafel gaan over van alles en nog wat. Er wordt nog een pot koffie voor ons gezet en dat is het voor vanavond. We nemen de koffie mee de tuin in en raken verder aan de praat. Het stel kiest zijn eigen weg. De gesprekken gaan al snel de diepte in. Mooi is dat toch dat een paar wildvreemde zulke openhartige gesprekken durven te voeren.
Het is al donker als een vaste bewoner langsloopt met een lege fles wijn. Zo dat is lekker genieten geweest zegt één van ons. Even later komt hij een fles rose brengen en 3 glazen. Geniet ervan dames! Ik zit nog even bij het water, maar misschien kom ik er straks nog even bij zitten. En inderdaad schuift hij later ook bij.
Om 12 uur breken we op, om 8 uur worden we weer aan het ontbijt verwacht.
In het pikkedonker dwaal ik door het klooster, want waar zit het lichtknopje? En waar zat mijn kamer ook al weer? Gevonden! Eenmaal binnen bedenk ik dat mijn telefoon als zaklantaarn prima had kunnen helpen 😂

Het gezamenlijke ontbijt verloopt ook nu weer gezellig en we doen met zijn vijven de afwas en zeggen de vrouw in retraite gedag. Zij zegt nog veel te hebben gehad aan het gesprek en denkt er serieus over om ook te gaan wandelen om zo een doel te hebben als ze tijd voor zichzelf wil. Mooi!

De wandeling is voor mij maar kort vandaag (18km). De andere 3 pelgrims moeten 8 km meer als ik vandaag. We vertrekken allemaal in onze eigen tijd, maar treffen mekaar weer bij de eerste plek met koffie. Heerlijk grote rustige tuin.
Wederom gedag en tot ooit en daar gaan we weer. Richting Ravenstein, ik zie op de kaart dat we een rondje door Ravenstein maken van 2 km. Ik vond het niet de moeite waard, maar ik heb toch tijd zat vandaag. Net voor Wijchen haalt de vrouw alleen me in. Ook zij vond Ravenstein teleurstellend en zonde van de kilometers. Gezamenlijk lopen we door Wijchen. De route brengt ons bij de Aldi waar ik mijn proviand voor de rest van de dag insla. En wie staan er ook bij het fruit? Precies het echtpaar. “Wil jij misschien ook een banaan? De tros is te groot voor ons alleen. Gezamenlijk eten we allemaal een banaan op de stoep van de Aldi. Dan allemaal samen op pad. Na anderhalve kilometer ben ik in Leur en zeg iedereen gedag en misschien tot ooit. Het is 14.00 en ik hoop dat ik al terecht kan in mijn B&B. Dat kon, ze wilde net iemand gaan masseren. Ohhh dat is lekker? Heb je nog tijd vandaag? Ik had al gelezen dat het een voetreflexuologe is, maar massage is ook heerlijk. Ik heb een aparte slaapkamer met douche en toilet op de gang. Normaal zou ik die moeten delen met een andere kamer, maar door Corona verhuurt ze maar 1 kamer tegelijk. Buiten is nog een bonus ruimte zoals ze het zelf noemt. Keuken, met koelkast, een eettafel voor het ontbijt en een lekker bank. Ook staat er een magnesium voetbad voor me klaar. Wat een verwennerij 😊

Eind van de middag komt ze me halen voor de massage
Nu ik mijn verslag maak zie ik dat ik onderweg geen foto’s heb gemaakt. Ik vind de route niet bijzonder vandaag. Veel asfalt. Nu (15.30) komt de regen met bakken uit de lucht. Mazzel gehad dus

Geschreven door Yolanda.opreis