Om 7 uur de wekker en we horen de regen. Het was voorspeld, maar we hoopten dat ze er naast zouden zitten 😊. We gaan ontbijten in de keuken. We koken de eieren die we gisteren gekocht hebben, maar eigenlijk helemaal geen trek in hebben. TE veel eieren ineens 😂. We eten er 1 op droge boterhammen met plakken ham. Een koffie en 2 Griekse yoghurtjes dan moeten we maar gaan…

Regenhoes weer om de rugzak en de poncho’s weer aan…🥲(8.30)
Maar eenmaal buiten valt het niet tegen. Oké, het regent, maar er staat geen wind en het is qua temperatuur ook aangenaam. Dus de pas erin, over de weg, want het pad door het embalse is niet te doen.

Na iets meer dan 1 1/2 uur lopen droogt het langzaam op en zien we het achter ons lichter worden. Er zou zon moeten komen dus alles komt goed.
Dan een bordje bar, 300 meter. Daar gaan we voor omlopen. We hebben wel trek in een bakkie koffie.
Blijkbaar hebben alle pelgrims die beslissing genomen, want het zit er vol mee.

In het volgende dorp, Riego del Camino (4 km verder) hebben we 16 km op de teller en we besluiten ook in dit dorp de bar mee te pakken en wat te drinken. Als we klaar zijn om te vertrekken komt Karolien (België) ineens binnenstappen. Die hadden we niet meer verwacht te zien, maar zij heeft 3 rustdagen gehouden met haar man in Zamora en nu weer alleen door.

We beginnen aan de laatste 6,6 km naar Granja de Moreruela. Nog steeds hier en daar een beetje rode blubber, maar zonder grote problemen bereiken we Granja. Dit is onze laatste dag op de via de la Plata. De la Plata loopt door naar Astorga en van daaruit sluit je aan op de Frances om naar Santiago te gaan. Vanaf morgen lopen wij op de Camino Sanabrés. ( de meeste pelgrims doen dit overigens). We slapen in een casa rural, Tio Quico, de poort is gesloten, maar met een telefoontje komt er al snel iemand die ons binnenlaat. We zijn weer de enigen denk ik…
Heel huis met patio voor onszelf.
Ze vertelt dat als we nog willen eten we snel moeten zijn en dus gaan we meteen op zoek naar het restaurant. Er zitten veel bekende gezichten en we bestellen een biertje en een menu del dia. (Linzensoep, en kip met salade) toe een stukje vienetta 😊.
Karolien komt ook binnen en komt aan onze tafel zitten. Zij moet het doen met tapas, want de keuken is inmiddels gesloten. 😮
Met 2 flessen water voor morgen onder onze arm na de lunch terug naar onze casa. Peet kijkt Parijs-Roubaix en ik zet mijn stoel in de zon op de patio en schrijf mijn verslag.
Gelukkig hebben we nog genoeg te eten in onze rugzakken voor onderweg, want morgen is de eerste gelegenheid tot eten of drinken pas op 18,5 km.

Vanavond weer terug naar de bar voor een drankje en een hapje en de dag is weer voorbij.

Geschreven door Yolanda.opreis