7 uur wakker en het lijkt wel of het regent buiten?
Een blik naar buiten bevestigd dat het stortregent. Fijn voor de Spanjaarden, want het heeft hier al te lang niet geregend, maar minder voor ons. Ik herinner me nog wat natte dagen op de Via de la Plata waar we tot onze knieën in de modder stonden. 😜
De buienradar zegt dat er nog wat buitjes op komst zijn, maar dat het tussen 9 en 10 weer droog zou moeten worden.

Eerst maar ontbijten. Het is een drukte van jewelste in de bar. Het hele plaatsje komt hier zijn bak koffie halen lijkt het wel.
De tassen worden weer ingepakt voor vandaag.
We hebben vandaag een korte dag van rond de 11 km dus we kunnen het ons permitteren om te wachten tot het droog is. Intussen schiet me een liedje in gedachten die ik er niet meer uit krijg. Het is een soort oorwurm.🎼in Spanje, in Spanje, in Spanje
In Spanje schijnt altijd de zon 🌞 (Mart Hoogkamer of Bassie en Adriaan daar heeft Mart hem dus van gepikt)

Half 10 is het droog. We twijfelen over de regenhoes… zullen we die voor de zekerheid maar vast over de rugzak doen? We doen het niet en hopen er het beste van. Eerst een stukje langs de weg en dan steken we over en gaan het landelijke gebied in. We horen de vogels fluiten. Zo fijn dat de auto’s vandaag weer weg zijn. We wandelen tussen de finca’s.
Iedere finca heeft minimaal 1 hond en ze slaan allemaal aan als we langslopen. Gelukkig zitten er overal hekken tussen ons en de honden. Al schrikken zij meer van ons denk ik.

Ik zie de allereerste zonnebloem helemaal alleen in het veld. Velden met klaprozen 😍, poesjes, nieuwsgierige paarden. Afwisseling voor de ogen.
Af en toe glijden we een beetje door het nat geworden wegdek en de modder die erop ligt ,maar we lopen vandaag grotendeels over asfalt. Wat ook wel eens fijn is.

Op 7 km eten we bij een grote finca op een betonnen muurtje een banaan. Dan gaan we voor het laatste stukje.
We moeten de weg oversteken en al snel lopen we Lebrija in.
Nu nog op zoek naar ons huis voor de komende 2 nachten. We hebben een appartement met keuken, wasmachine en 2 slaapkamers. Lekker de ruimte en de tijd om alles te wassen en weer schoon in de rugzak te krijgen.

Even tobben met een code op een sleutelkastje. Wij dachten dat de code de deur opende, maar het bleek een kastje waar de sleutel in zat.
Op naar de 1e verdieping en ja hoor. Daar vinden we ons huisje.
Het ziet er weer keurig uit!
De supermarkt is op 100 meter en volgens mij lopen we de andere kant zo het centrum in.
Wat wil een pelgrim nog meer? 😜
Vandaag maar 10,5 km hoeven lopen. Een makkie dus.

Ondanks de korte wandeling toch behoorlijk trek gekregen en na een klein rondje door het centrum zoeken we een terras voor een hapje eten.
Ik ben blij dat we voor deze plaats gekozen hebben als rustdag. Het ziet er hier veel leuker uit als in El Cuervo.
We bestellen eten en naar later blijkt veel te veel. We nemen beide Salmorejo en ik een cesar salade en Peet Huevos Estrellados. Google weet het ook niet en vertaald het als stralende eieren.
Kan nooit fout zijn toch?

We eten de salmorejo en daarna is het wachten tot de bediening zich los kan rukken van hun telefoon en elkaar 😜wij hebben gelukkig geen haast. We zien ondertussen wat vreemde glazen theekoppen voorbij komen met daarin slakken.
Het bord op de rotonde gaf al aan dat Lebrija een stad is van Caracoles( slakken).
Ik wil van alles proberen, maar deze laten we voorbij gaan brrrr.
Dan komt toch mijn salade… maar geen gerecht voor Peter. Dus zeg ik eet maar mee met mijn salade, die is toch mega.
En ja hoor, zodra die op was kwam peet zijn gerecht. Een soort Spaanse kapsalon… patat met gebakken eieren en ham erop.
We zaten eigenlijk allebei al vol, maar doen toch ons best om het op te krijgen.
Volgevreten beginnen we dan aan een wandelingetje naar de grootste kerk hier.
Misschien kunnen we daar dan ook wel onze stempel krijgen? Helaas kerk is dicht, zoals elke kerk die we passeren.
We zijn wel vlak bij het kasteel. Zullen we die klim dan maar meteen doen?
We lopen er onderlangs maar zien niet hoe we erbij kunnen komen en dan staan we op de top. Bij het ermita del Castillo. Wel zien we nu dat we door een hek heen kunnen kruipen en dan toch op de kasteelrand kunnen komen. Zullen we?
Ja, we doen het. Alles voor de foto 😂

Dan terug naar ons huis en door naar de supermarkt. Alle boodschappen in huis voor het ontbijt en wat te snacken en drinken.
De rugzakken gaan leeg en de wasmachine aan.
Intussen douchen en dan straks kijken waar we de was kunnen ophangen. We zien de waslijnen een verdieping hoger. Maar daar kunnen we zonder sleutel niet bij. Ik vind een droogrek in de keuken. Die durven we niet op de gezamenlijke patio te zetten, maar kunnen we prima kwijt in de logeerkamer 😜
We gaan op internet eens kijken wat je hier niet mag missen. En dan strak opnieuw een poging wagen voor een stempel ergens..

Stempel is niet gelukt. Wel vonden we een kippenboer met heerlijke gegrilde kip

Geschreven door Yolanda.opreis