Goed geslapen vannacht en om 7 uur word ik wakker. Ik doe rustig aan ondanks dat ik het liefst meteen op pad zou gaan ivm de te verwachte hitte vandaag (32 graden). Ik kan pas om 17.00 terecht bij mijn Vodf adres, dus wachten moet ik toch ergens. Na mijn ontbijt was ik af en haal een doekje door mijn wasbak. De stofzuiger laat ik voor wat die is. Er heerst nog diepe rust.

Om half 9 ga ik op pad. Terug naar Heerlen centrum, maar eerst langs de Aldi om mijn lege blikjes in te leveren. Voor de zekerheid ook maar een paar broodjes mee voor nood. Mijn anderhalve liter water plus halve liter bidon waren gisteren op, dus de waterzak bijna vol gegooid (3 liter) en bidon ook weer gevuld. Zwaardere rugzak dus en ik voel dat het al goed warm is.

Ik loop te stunten om Heerlen uit te komen omdat Komoot me constant terug wil sturen naar waar ik vandaan kom. Dan blijkt dat ik de verkeerde route heb aangezet…wat een muts!
Ter verdediging, ik loop de routes de komende dagen tegen de route in en er zijn er 3 die in Heerlen eindigen.

Een stuk verder word mijn route opnieuw aangepast, een teken dat ik fout zit. Dus terug, ik kan het pad niet vinden wat ik moet hebben. Dan blijkt er tussen 2 heggen een wandelpaadje te liggen. Ik ontdek dat omdat er toevallig iemand in ging. Dank u meneer!

Bij het Imstenradebos bij bos café de Diligence een bakje koffie en pauze. Door mijn gepruts pas 6,5 km weg om 10 uur.
Wel veel geklommen..
Gelukkig kan ik regelmatig de schaduw opzoeken onder de bomen zodat het qua warmte nu nog te doen is.

Dan mag ik het Imstenradebos in. Smalle paden, licht overwoekerd met hier en daar een omgevallen boom om overheen te klauteren. De muggen hebben aan mij een lopend buffet. Ik ziet onder de muggenbulten. Daarbij gaat het ook constant of steil omhoog, of naar beneden. Komoot komt ook niet uit al die paadjes hier dus regelmatig checken of ik wel goed ga.

Ik ben blij als ik weer in het open landschap terecht kom. Ver kunnen kijken is toch wel heel fijn. Ook al loop ik nu in de volle zon, de wind maakt het toch nog lekkerder dan onder de bomen in de schaduw.
Ik loop om klokslag 12 uur Simpelveld in waar ik de sticker en het teken van de Via Belgica ontdek.
Kan ik hier dan eindelijk mijn eerste stempel scoren? De eerste 3 waren vandaag (nog) niet geopend en voor ik de omweg van enkele 100 meters ga maken zie ik op mijn info dat ook deze dicht is, helaas.

Ik voel dat ik mijn maag moet gaan vullen en ben blij met de meegebrachte broodjes. Nu nog een bankje…
In Waalbroek zie ik stoelen bij een paardenhouderij buiten staan. En ook nog in de schaduw! Joehoe. Ik ben zo brutaal om daar te gaan lunchen. Inmiddels zit ik op 13,5 km en ik moet er nog 8,5 km tot de Abdij St Benedictus. Was ik een man geweest dan had ik daar ook kunnen slapen, maar nu moet ik nog een kleine 2 km door. Ik kan het dus rustig aan doen qua tijd.

In Bocholtz heb ik dan eindelijk geluk… een stempel! Meteen maar een koude cola zero besteld, hoewel een koud biertje ook zeker goed zo smaken, maar wijs geweest. Moet er niet aan denken dat hij in mijn benen zakt nu met de warmte.
Rond 2 uur afgerekend en nu naar het volgende doel op 6 km van hier. De abdij.

Met een klein uurtje lopen sta ik ineens als ik uit het bos stap bij de abdij. Ik moet wel naar boven klimmen om daar naar binnen te gaan en te vragen om een stempel. Als ik aanbel doet een monnik in het zwart open. Ik krijg mijn stempel en begin aan het laatste stukje naar Vijlen.
Kwart voor 4 heb ik een plekje in de schaduw en een halve liter bier voor mijn neus.
Ik bestel saté met friet dan kan ik daarna de laatste kilometer naar mijn slaapplek lopen en die in de tuin doorbrengen of languit op bed. Het was een pittige dag vandaag.met 25 km in totaal en 400 hoogtemeters.

Geschreven door Yolanda.opreis