Wakker geworden met voor mijn gevoel nog een volle maag, maar we hebben hier inclusief ontbijt. Dus gaan we rond half 9 naar beneden. We zijn de enige..

We krijgen ieder 2 geroosterde sneden brood met eigen gemaakte jam. Griekse yoghurt met honing. Dat valt niet tegen vinden we, maar met de koffie komen we ook nog 4 spiegeleieren van eigen kippen. Het gaat allemaal op 😊en gelukkig maar, maar dat komt straks. Als we met onze koffie aan de rand van het balkon van het uitzicht zitten te genieten, zie ik op de weg een kat naar boven lopen. Ik maak een klikkend geluid en hup in de 3e versnelling naar boven het terras op. Nikos wil de kat gedag zeggen, maar ze rent door naar mij. Binnen no time springt ze op schoot. Lucky me 😍

We trekken onze wandelkleding aan, klappen de stokken uit en vullen de rugzakken met water, waterschoenen, een klein badlaken en de opblaasbare matjes. Langs de supermarkt voor een paar bananen en een rol kaakjes en we zijn weg. Op Komoot een route gevonden van 13,9 km over het eiland. De persoon die hem geplaatst had geeft aan dat het een gemiddelde wandeling is. Tijd nodig voor de wandeling 3.45 uur. Wij verwachten er wel iets langer over te doen, maar vanmiddag dan aan de andere kant van de heuvel lekker naar het Livadi strand. Dus alles mee.

We vertrekken over een prachtig stenen pad het dorp uit en dan is de bestrating op!
We beginnen met klimmen en klauteren, wat ik erg leuk vind, maar in mijn achterhoofd blijft de vrees van wat mijn enkel aankan en hoe houdt mijn knie zich… spannend.

Na ongeveer 2 km hoor ik meneer Komoot zeggen dat de route wordt aangepast. We zitten dus verkeerd. Ik had gezien dat er ook nog een korter rondje was van 11km, maar ja, wat is nu 2 kilometer meer? Dus terug en zoeken. Het “pad”is niet als zodanig herkenbaar, maar volgens Komoot klopt dat. Ik krijg wat twijfel of we hier wel goed aan doen, maar Peet loopt door en ik volg. Het gaat flink omhoog en dan weer naar beneden en na 2 uur lopen hebben we pas 5 kilometer weg. We hebben net een hele steile afdaling gemaakt, dus terug is geen optie.
Ik voel dat dit een hele lange dag gaat worden..
Peet gaat stukken sneller als ik en wacht dan weer ergens op me.

Op 8 km zouden we nog 1 x over een berg moeten klimmen, maar mijn tank is leeg. De bananen op 5 km al opgegeten en de koekjes zijn mierzoet blehhh. Mijn hartslag krijg ik niet meer onder de 166 slagen als ik klim. Mijn hart bonst in mijn oren. Dus stoppen dat hij weer zakt en weer door. Klimmen, klimmen, klimmen. En dan zijn we eindelijk op de laatste top.

Toch nog maar een paar van die zoete koekjes. Energie is energie hoe kort dan ook 😂Zo blij dat we vanmorgen zo goed ontbeten hebben!
We zien de eilanden Schinoussa ( gaan we morgen heen) en Koefonissi daarachter liggen.
De afdaling is behoorlijk steil, maar dan zien we een pad dat naar het dorp Panagia leidt ook liggen. Daar zit een taverne en vanaf daar moet de weg weer een weg worden. Ik kan mijn bier al bijna proeven 😇

Ook de laatste steile afdaling heelhuids beneden. Nu niet mijn nek breken op wat losliggende stenen 😇. Helaas is dit pad ook van korte duur en moeten we nogmaals afdalen voor we dan het dorp inlopen. Halleluja! Helaas van korte duur blij, want de taverne is dicht. Even is er hoop op misschien nog 1 aan de andere kant van het dorp, maar helaas.

Het visioen van een koud biertje en eten duurt nog langer. We zijn inmiddels al 5 1/2 uur onderweg en hebben er 11 kilometer opzitten.

Wel is het een goede weg, dus dan die paar kilometer naar het strand ook nog maar afdalen. Volgens Google 20 minuten lopen.
We zien iemand met een ijsje, dus er is iets open.

En ja hoor, restaurant Pera Panta is open!
We worden verwelkomd en vraagt of we willen eten. Ja zeker, maar eerst een grote koude bier alstublieft 😊
Die hebben we wel verdiend!

We hebben onderweg slechts 1 wandelaar gezien die de route in tegengestelde richting liep en die zat daar al keurig fris gewassen op het terras.
Het is jullie ook gelukt zegt hij. Maar niet zo snel als jij geven we terug. Wij bedenken ons dat de route op Komoot door een klimgeit is geplaatst.
Als je in de bergen woont of er regelmatig komt is dit vast een gemiddelde wandeling, maar wij die van het platste land komen vonden hem bijzonder uitdagend.

Na een heerlijke maaltijd voelen we ons weer mens en besluiten om de langere route terug naar ons dorp te lopen. Over de weg dus appeltje eitje. De borden met 10% afdaling of beklimming lachen we om. Is niets vergeleken met wat we vandaag gepresteerd hebben.

Met het einde in zicht is het afzien al weer een mooi verhaal geworden.
We halen nog een ijsje in de supermarkt en wat te drinken voor vanavond.
Even voor 6 uur zijn we weer thuis.
Dat wordt douchen en op ons eigen balkon nog een avond van het uitzicht genieten.

Geschreven door Yolanda.opreis