Gisteravond was het plan om op het Plaza mayor nog een bak koffie te gaan halen en daarna op het gemak terug.
Dat liep anders…..We zagen in de oude stad overal al podia verschijnen, maar we dachten dat dat al voor de Semana Santa week was.
Dat bleek anders. Op het Plaza Mayor was het druk en zien allemaal mensen die verkleed zijn.
Het meisje op het terras zegt er is een processie. Daar heeft ze letterlijk wel gelijk in, maar het blijkt dat we in “ El Passion viviendo Cáceres” terecht zijn gekomen. De Spaanse versie van de passion.
Eerst komen alle spelers tezamen op het plein en dan begint het verhaal. Jezus komt langs en de Romeinen. Alles verdwijnt via de trappen het oude centrum in. Is dit alles? Denken wij? Maar alle mensen op het plein gaan erachter aan. Wij dus ook. Geen idee waarheen, we zien het wel…
We komen op een volgende locatie en daar gaat het verhaal verder. Dat doen we nog een aantal keer en zo zien we het hele verhaal van Jezus die gekruisigd word. Leuk, vermoeiend ( veel en lang stilstaan op 1 plek), maar wel leuk om mee te maken 😊

Laat naar bed dus en om 7.45 pas wakker schrikken. Ontbijten, tas inpakken enzovoort.
We hebben geen haast, vandaag wederom maar een heel klein stukje, omdat er overmorgen een hele lange aankomt. ( geen andere optie).
Toch zijn we een uurtje later klaar om te vertrekken.
Op naar de koffie! Met churros 😊
Op het terras de eerste “ nieuwe” pelgrims. Franstalig, dat wordt een probleem 🤪.
De stad uit loopt het naar beneden. Daarna lopen we 3 km heuvel op. Op 5 km even stoppen voor een kleine pauze.

Het loopt heuvel op en weer af, en weer op en weer af. Bij iedere top denken we ons dorp voor vandaag te kunnen zien liggen, maar ons geduld wordt toch beloond op het eind.
We zien dat ze hier de beste kaas van Spanje maken en verkopen. Dat zullen we dan wel eens zien 😊en proberen misschien.
Aan het begin van het dorp staat een selfie punt waar je je telefoon gewoon in een ijzeren frame kunt plaatsen. Twee kaaskoppen in een kaas 😂.

We zien een bord met de lange etappe van morgen en als we die bestuderen komt er een locale fietser terug om met ons te praten. Wij moesten hem vertellen dat de etappe geen 20, maar 33 km is. Maar volgens hem is het wel een mooie etappe.

We kunnen nog niet inchecken dus rugzakken weer op en rondje Casar de Cáceres. We lopen naar het kaas museum, maar deze is door een groep afgehuurd. Vanmiddag om 16.00 zijn we weer welkom. Dan op zoek naar lunch. We zien een pizzeria, daar hebben we vanavond wel zin in. Supermarkt is in de buurt. Nu alleen nog uitvinden waar en hoe laat we morgen kunnen ontbijten. We willen zo vroeg mogelijk op pad.

Rond 16.00 staan we voor de deur van het kaas museum. Een auto stopt en de dame erin zegt dat ze pas om 17.00 open gaat. Ze werkt er. Weer terug….
We willen wat drinken op het meest sjofele Plaza de España wat ik ooit heb gezien. Sorry, gesloten. Volgende bar… sorry, gesloten. We moesten helemaal terug naar onze albergue voor een biertje 😜
Toch om 17.00 voor de 3e keer richting het kaas museum. Dit keer lukte het. De dame heeft ons nog het een en ander uitgelegd want alles was in het Spaans waarschuwde ze ons. Haar Engels was ook niet best, dus schakelde ze al snel weer over haar Spaans. Wel lief dat ze het probeerde. Helaas weten we nu hoe ze het maken, maar nog steeds niet hoe het smaakt.

We hebben de inkopen voor morgen gedaan en we kunnen picknicken onderweg 😂
Nu wachten tot we om 19.00 een pizza kunnen eten.

Geschreven door Yolanda.opreis