Rond een uur of 10 gisteravond was er weer water, maar ik had in de tussentijd al een fles water bij de supermarkt gehaald en me daarmee gedoucht.
Ik had de wekker gezet om 7.00 uur, maar natuurlijk was dat niet nodig. Om 6.15 begon het eerste gerommel en was ik wakker. Ik vraag me af waarom mensen zo vroeg al opstaan, want het begint pas om 8 uur licht te worden.🤷‍♀️
Dat mysterie lost zich op als ik de keuken/huiskamer binnen kom. Met lampjes op hun hoofd vertrekken ze.
Als ik om 7.45 ook kan vertrekken regent het pijpenstelen.. ik wacht nog heel even tot het licht en hopelijk droog is.
De Spanjaarden noemen het la salud de Galicia.

Als het om 8 uur droog is ga ik het wagen. Eerst terug naar het centrum voor een café con leche. Ik heb al yoghurt met fruit op in de Albergue.
Dan toch de poncho aan. Een Italiaanse pelgrim is zo galant om me te helpen en daar ga ik weer. In de stromende regen de eerste 1,5 á 2 kilometer een pittige klim. De weergoden hebben waarschijnlijk gedacht dat die pelgrims een echte douche nodig hadden ipv een fles water. Dus als quasimodo smurfin verlaat ik Pontedeume.

Omhoog en omlaag door het bos waar de eucalyptusbomen fantastisch ruiken. Een tweede stortbui komt naar beneden, maar echt ik geniet zo!
Bij Ponte Baixoi is een café waar ik mijn 2e ontbijt van vandaag nuttig. Strava zegt dat ik 5 km heb gelopen, maar die is op pauze gegaan in de stortbui. Ik zit op 8,8 km.

Niet veel later loop ik Miño in. Daar raak ik het spoor even bijster. Als ik denk het weer gevonden te hebben roept een inwoner me. Ik moet de andere kant uit. Ik bleek terug te lopen😊
Dan zie ik de lucht weer dichttrekken en in een portiek met glas besluit ik mijn smurfenpak alvast aan te trekken. In het glas kan ik een klein beetje kijken wat er op mijn rug gebeurt. Er voila! Het is me gelukt, grote meid!
De 3e bui is iets minder heftig en al snel schijnt de zon weer. Rond de 17 km ben ik weer behoorlijk aan het klimmen en als ik me goed heb ingelezen is dit de laatste voor vandaag en daarna afdalen.
Op de top een kraam waar je wat te drinken en te snacken kunt krijgen. Het is donativo, dus je mag zelf beslissen wat je betaald. De man zegt dat het de laatste klim is vandaag en dat deze klim de mata peregrino (dode pelgrim)heet en hij staat op de foto finish. 😂18,2 km gelopen.

Hierna nog 4 km gelopen tot ik bij de Albergue voor de deur sta om 14.00 precies. Inchecken, bed opmaken, douchen, haar wassen.. geen droog lijnen voor kleding alleen maar droger. Dus hopelijk morgen wassen. Telefoon opladen en even half uurtje de voetjes laten rusten. Dan het plaatsje verkennen, eten, boodschappen doen en slapen.
En morgen weer hetzelfde 😜

Natuurlijk ben ik om 4 uur net te laat om te kunnen eten. Ik loop een rondje door het oude centrum en besluit dan op zoek te gaan naar een supermarkt. Morgen alleen op 8 km van hier nog iets te krijgen en daarna niets meer. Dus iets van proviand mee morgen.
Dan zie ik ineens aan de andere kant van het pleintje Davey staan. Tegelijkertijd ziet hij mij ook. We raken in gesprek en besluiten wat te gaan drinken op het terras. Gelukkig hadden ze daar ook nog wat empanadas en soort ham kaas soufflés dus de ergste honger is weer gestild.
Nadat we weer gedag hebben gezegd dan maar echt op zoek naar de supermarkt. Alles is weer geregeld voor morgen. Op naar het diner straks.

Geschreven door Yolanda.opreis