Vanmorgen zelf ontbijt klaarmaken wat al door de hospitalero was klaar gezet. De weersverwachting is niet best... de hele dag regen 😢, maar als we klaar zijn om te vertrekken is het toch droog. Mazzel. Na de brug is het weer meteen omhoog en omhoog. Het is niet koud, nog steeds met shirt en fleecevestje op pad. Het eerste uurtje gaat goed. Het begint wel een beetje te miezeren, maar we kunnen nog makkelijk zonder regenkleding. Dat vinden ook onze vrienden uit de woestijn van Alice Springs. Helaas moeten we toch een halfuurtje later de regenjassen aan. Het is niet anders. Na 8 km is de eerste mogelijkheid voor koffie. Het zeikt nu van de regen. Mijn broek is nog redelijk droog ( zonder regenbroek), maar voor de rest ben ik in mijn regenjas net zo nat als aan de buitenkant. Gelukkig is het er lekker warm. Maar we moeten toch door. Een uurtje later loop ik te duwen. Het gaat niet lekker. Geen energie, geen zin meer om te lopen. Ik ben regen zat. We gaan de eerste beste albergue binnen op 12,5 km en bestellen een ham kaas omelet en wat te drinken. Helaas iets te snel, want het is er ijskoud. Ik trek mijn natte lange mouwenshirt uit om te drogen op de kachel. Die doet het niet. Ik trek mijn droge fleece aan om wat op te warmen. Het eten duurt en het duurt. Dan zegt ze dat de gasfles vervangen moet worden. 2 minuutjes. Oké...Daarna horen we ze eieren kloppen... en eieren kloppen, maar er komt niets. Ik zit te sterven van de kou en word er niet geduldiger van. Moeten die eieren soms nog gelegd worden?😡. Maar dan... eindelijk 2 gebakken eieren met ham en kaas en wat plakjes tomaat. We snappen niet waarom dat nou zo lang moest duren. We hadden normaal allang opgestapt maar omdat er bij mij echt wat energie in moest geen risico genomen met doorlopen. De eerste albergue hoeft niet de beste te zijn, maar kan wel de laatste in het dorp zijn. Een uur later lopen we dan toch de deur weer uit. Ik heb mijn natte shirt weer aangetrokken om zo mijn fleece droog te houden voor als we er zijn. Ik vind het vandaag even niet zo leuk om pelgrim te zijn. Om me een beetje uit mijn dip te krijgen roep ik niemand is een binnenmens! Het is maar water! Maar ik heb er voor het eerst in al die tijd geen lol in. Weer een uurtje verder heb ik wel trek in warme chocolademelk ( colacao). Daar treffen we ook Robbert en Victoria. Iedereen ziet er uit als een verzopen kat. Met regenbroeken aan en natte haren hangen er wat aan de bar met een biertje. Beetje apres-ski achting sfeertje. Wel zonder de feestmuziek dan natuurlijk. We moeten nu nog 5,5 km. Kom op! Klein uurtje nog! We lopen vandaag bijna helemaal verhard. Dat is mazzel, maar er loopt zoveel water over de weg dat je eigenlijk de hele dag in een riviertje loopt. En dan eindelijk..Palas de Rei. Onze albergue word al snel aangegeven zodat we niet hoeven te zoeken. Om kwart over 3 staan we binnen. Het is net droog geworden nu we er zijn 😲We zijn niet de enige. Iedereen druipt...
We krijgen bij de incheck weer een soort papieren laken en kussensloop voor de hygiëne en de deurcode en wificode. Bed 6A en 6B zijn voor ons. Op een grote slaapzaal waar iedereen zijn eigen hokje heeft met gordijn en kastje, een lampje en 2 stopcontacten. Maar voor we daar naar toe kunnen moeten we de natte schoenen beneden bij de wasruimte zetten. Het hangt er vol met regenkleding die weer moet drogen. Ook kranten voor in de schoenen. Die zorgen dat het vocht er uit gaat en ze drogen. Dan zien we een schoenendroger.. Voor €0,40 föhnt die die binnenkant van onze wandelschoenen droog. Nog wat kranten voor de zekerheid en dat is dat.
Nu wij zelf nog...Het is druk, maar ik kan toch meteen douchen. Daar word je weer mens van. Ook moeten onze bedden nog worden opgemaakt met de kussensloop en laken die we hebben gekregen. Hard werken hoor 😂We willen de natte zooi ff drogen in de wasdroger, maar we zijn natuurlijk niet de enige. Dan eerst maar alles wassen. De wasmachine is wel vrij. Half uurtje later is het wachten tot er een droger vrij is. (Half uur) blijven zitten dan maar ook al hebben we allebei wel trek gekregen.
Als de was droog is kunnen we die weer inpakken en op zoek naar wat te eten en drinken

Geschreven door Yolanda.opreis