Na het eten gisteravond op bed nog ff Netflix gekeken tot mijn ogen al snel dichtvallen. Rond 1 uur word ik wakker... ik heb het bloedheet en ik weet niet meer waar mijn fleecevestje is?!
Ik denk vergeten bij het diner...
Dus uit bed op zoek, natuurlijk niet te vinden en ik baal als een stekker. Bij terugkomst op de slaapzaal toch nog even in de rugzak zoeken. En tadaaa, daar is tie gewoon. Proberen te slapen nu weer. Ik heb het in mijn slaapzak veel te warm, dus dan maar erop.
Half 6 schrikken we beide tegelijk wakker. Het gebruikelijke ochtendritueel en dan zitten we om 6 uur aan het ontbijt. Croissant met jam, koffie en verse jus. De rugzak staat weer klaar maar we wachten nog ff tot het licht wordt buiten. Lekker koel. De thermometer zegt 12 graden, maar het is absoluut niet koud. Rond 7.15 begint het langzaam licht te worden en gaan we op stap. De eerste 5 naar Mañeru lopen lekker weg, maar dan gaat het toch weer 2 km behoorlijk steil omhoog naar Cirauqui. Het is een echte kuitenbijter. Dat hadden we van het kaartje niet begrepen.
Het is nog te vroeg om te lunchen dus lopen we 6 km door naar Lorca. Net daarvoor worden we weer getrakteerd op een lekkere klim, maar de energie is een beetje op. Zo staan we op 500 meter voor de rust nog een reep naar binnen te werken. De zon doet ook uitstekend zijn werk en het is heet vandaag. Na de lunch lopen we de 5 km naar Villatuerta in een wip, maar de laatste 4 naar Estella zijn lang. Klimmetje, na klimmetje krijgen we voor onze kiezen.
Slim geworden na gisteren weten we nu dat ons hostel aan de camino ligt net voor het centrum. En ja, daar is het eindelijk. De hospitalero begroet ons met naar mij wat oog signalen. Ik heb hem namelijk gemaild of hij voor mijn broer zijn 50ste verjaardag een taart kan regelen. Dat kon, en dat wil hij me nu vertellen. Spreek maar Spaans zeg ik, dat begrijpt hij toch niet. De taart komt met 5 minuten en die kan ik na een welkomst biertje meteen betalen. We nemen ook een upgrade naar een eigen kamer voor €7,50 per persoon extra. Kan vannacht lekker het raam open blijven yeahhh
Heerlijke douche waar ik meteen mijn was doe en die kan buiten in de zon lekker drogen.
Dan Estella in op zoek naar water en wat voor in de rugzak morgen.
Supermarkt niet kunnen vinden. Het is groter dan ik dacht, maar gelukkig wel water en dat is het belangrijkst.
Terug in de hostel snijden we de taart aan en delen die met de aanwezige gasten. Ook John, de man uit Wales loopt net binnen en deelt mee. We hebben nog een stukje over die gaat terug de koelkast in en wordt het ontbijt😇

Geschreven door Yolanda.opreis