Wij hadden gedacht in een rustig plaatsje aan te komen in Guillena, maar deze plaats leeft. Auto’s rijden af en aan en de terrassen zitten vol. Helaas slapen we aan de hoofdweg, maar met het raam dan maar dicht was het te doen met de herrie. De bar onder ons sloot gelukkig om 23.00.
Toch goed geslapen.

Voor het ontbijt konden we in de bar terecht. Helaas zat het terras vol met stevige rokers. De lucht kwam ons al op de trap al tegemoet. Dan maar binnen ontbijten 😊. Een half geroosterd broodje met boter en jam en een bak koffie. Daar moeten we het weer op gaan doen 😇

Kwart voor 9 vertrokken we. De zon begint zich net een beetje boven de horizon te laten zien. Voor ons loopt 1 pelgrim die we nog niet gezien hadden. Een dame alleen. Dan lopen er vandaag toch minstens 8 op de route. Wat een verschil met de Frances.
We verlaten al snel de weg en lopen tussen de olijfbomen, sinaasappelbomen ( helaas achter een hek) en nog heel veel meer olijfbomen. De route is verrassend mooi. Ik had alleen maar kale lege vlaktes verwacht, dus dit is een cadeautje.
We klimmen langzaam maar zeker ( vandaag 400 hoogtemeters), op en af. Door de olijfbomen ook best wat schaduw hier en daar, maar het begint toch langzaam aan weer erg warm te worden. Na 7 km vinden we een mooi plekje in de schaduw met wat stenen waar we kunnen rusten. Ik zie wat noten in een boom hangen en voel me net op expeditie Robinson als ik ze met een steen probeer te kraken.
Na de pauze lopen we al snel over een wildrooster. We zien de koeien al snel, maar die zijn voorzichtig met die rare personen met zo’n bult op hun rug en blijven uit de buurt. Rond 11 uur voor de zekerheid toch de zonnehoed weer op. 4 Kilometer voor het einde nog een rust. We hebben er 14 achter de rug, maar ik krijg kramp tussen mijn schouderbladen en de zon begint me te veel te worden. In de schaduw even wat rekken en strekken en wat eten en drinken.
Dan kan ik er weer tegen. Daar gaan we voor de laatste loodjes…

Smal pad langs de weg, maar beter dan op de weg. Het is er nog best druk. Dan een bord dat we er over een halve kilometer zijn. Halleluja… ben de warmte heel even zat en ook de rugzak mag wel af.
Volgens de app ligt onze slaapplek aan de andere kant van het dorp. Het is 1 uur. We besluiten meteen boodschappen te doen, want de supermarkt sluit om 14.00. Dan op zoek naar een lunch. Kunnen we na het inchecken in onze casa rural lekker even met de voetjes omhoog.

Onze ober is super gay maar maakt van de bediening een feest. We zijn net op tijd, want alle tafeltjes zijn gereserveerd.

Dan op zoek naar de casa rural. We volgen de route uit de app, maar kunnen het niet vinden als we de straat tot het eind hebben gevolgd. Ook google, die toch altijd alles weet kan ons niet helpen. We zien wel een groot huis waar een paar auto’s staan. Dus terug over de hoofdweg naar de andere kant. Door een groot hek volgen we de oprijlaan langs een zwembad ophoog. Een zwembad, dat zou lekker zijn denk ik, maar er staat nergens een bord met de naam van het casa rural. Dan zie ik een oude man lopen en ik spreek hem aan. Hij heeft nog nooit van die casa gehoord en het adres zegt hem ook niks…
Sh..t denk ik. Er zit niets anders op dan de casa te bellen. Ik leg uit waar we staan, ik begrijp het niet helemaal en vraag of ze toevallig ook Engels spreekt? Helaas, maar er is wel een man die een beetje Engels spreekt. Dat was echt een heel klein beetje, maar we moeten op zoek naar Bar Macarena en dan weten ze het daar wel.
Als we de bar gevonden hebben roept een jongedame ons. Of wij op zoek zijn naar de casa? Ja zeker. Oké, volg mij maar.
We hebben een prachtige kamer met een misschien wat smal bed en douche en toilet op de gang voor ons alleen. Een verdieping lager is de salon en keuken waar we met de andere gasten gebruik van mogen maken. Top geregeld.

Helaas geen WiFi, dus bij bar Macarena wat drinken en het verslag uploaden.

Geschreven door Yolanda.opreis