Rond half 10 begonnen mijn luiken te zakken. Het is hier een uurtje vroeger als thuis dus ik besluit lekker op bed te gaan liggen. Nog een beetje internetten en dan slapen. Ik besluit mijn nieuwe oordoppen te testen. Wowww dat is een uitvinding zeg! Ik heb niets of niemand meer gehoord en heerlijk geslapen tot half 7.

Nog een beetje draaien en om 8 uur opgestaan. Heel zachtjes geprobeerd mijn spullen uit de afgesloten lade onder mijn bed te halen, maar al die gespen aan mijn rugzak maken herrie. Sorry😊kamergenoten…

Beneden in de huiskamer alles weer netjes opgeruimd in de rugzak. Ik dacht dat er ontbijt bij zat vandaag maar helaas pindakaas. Ik heb nog een broodje ham kaas van gisteren. Als een bok op knikkers weggekauwd. En weer een les geleerd. Goed kijken voortaan of het erbij zit.

Half 9 verlaat ik het hostel om na 30 meter om de hoek een bakker te ontdekken. Tuurlijk, het is geen Nederland en ook de Portugezen ontbijten buiten de deur. Ik bestel koffie en een croissant.
Efren gonzalez ( die ik volg op YouTube, aanrader!!) zou zeggen. Good morning pelgrims
. It’s day 2 on the Camino and off course we start the day with coffee and a croissant 😜

Op naar de brug waarmee ik Matosinhos verlaat. Natuurlijk gaat deze net voor mijn neus open en sta ik 15 minuten te wachten voor de boot passeert. Achter mij staan 4 pelgrims uit Portugal en 2 Duitse pelgrims. Met moeite komt er een bom dia uit.

Na 3 km passeer ik de vuurtoren van Boa Nova en iets verder beginnen de steigers die ik kilometers lang ga volgen.
Ik ontmoet Roberto, een pelgrim uit Italië met een mega rugzak. Hij is begonnen in Barcelona en heeft een rondje Spanje gedaan en is nu ook op weg naar Santiago. Zijn 8e Camino.

Op bijna 6 km vind ik een terras in de zon. Tijd voor een pauze en wat te drinken. En gewoon omdat het kan een pastel de nata erbij.

Een uurtje verder zegt mij rechter knie dat het klaar is. Ik kan er niet meer op staan 😡
Restaurant in gestrompeld en maar poosje rusten en duimen dat het goed komt 🙏

Na de rust (en een pijnstiller), yep ik ben officieel een pillogrino doet de knie het weer als ik maar rustig aan doe. Ik heb nu zo’n beetje elke 1,5 km iets van bebouwing. Dus stukje voor stukje kijken of het goed blijft gaan. Het eerste dorpje wat ik bereik is Argueiras, een authentiek vissersdorpje waar het met lunchtijd afgeladen vol zit en de vis overal op de bbq ligt. Het ruikt zalig, maar mensen staan in de rij. Rustig door naar Labruge en vandaar uit klein klimmetje naar Sao Paio. Ik blijf foto’s maken. Het is hier zo mooi 😍
Na een vlonderpad wat behoorlijk op en af gaat kies ik voor rust. Kwart over 2, en bijna 14 km gehad. Nog 8 te gaan en ik kan pas om 18.00 terecht bij mijn hostel. In de verte zie ik Vila Cha al liggen.

In Vila Cha zie ik Roberto voor de laatste keer vandaag. Hij blijft daar en ik moet nog 8 kilometer door. De kans is niet groot dat ik die nogmaals tegen kom, want hij heeft ook last van zijn knie. Hij roept me nog na dat het geen wedstrijd is en dat je er pas voor pas ook komt.
Dat lijkt me de les voor vandaag. De wind wordt harder en ik trek mijn fleece weer aan. De lucht betrekt en er zijn wat hele donkere wolken. Gelukkig krijg ik niet meer dan een paar spetters.
Dan is daar Vila do Conde. Grote plaats zo te zien. Ik loop langs een klooster en iets verder is dan mijn jeugdherberg. Gelukkig hoef ik niet tot 6 uur te wachten en kan ik meteen naar mijn slaapzaal. 3 stapelbedden en alleen de onderste mogen bezet zijn. Dus ik ben met nog 2 dames.
De douche is fantastisch. Ik heb vele mindere gezien in sterren hotels.

Op het moment geen last van de enkel en geen last van de knie. Hopen dat ik het eruit heb gelopen.

Geschreven door Yolanda.opreis