Het heeft de hele nacht geregend volgens de buienradar. Wij worden wakker van de wekker en beginnen ons ochtendritueel. We hebben eieren gekocht in de supermarkt, die willen we koken. Maar hoe gaat die keramische kookplaat aan???
We zijn er iedere keer weer minuten mee bezig om het aan de gang te krijgen. Zo ook vandaag 😊, maar de eieren zijn gekookt. Broodje mee voor onderweg en we zijn er klaar voor.

Het weerbericht is niet al te positief voor vandaag. Geen stortbuien tot laat in de middag, maar wel miezer en motregen de hele dag 🥲. Maar goed, we hebben de poncho’s mee dus moet het goed komen.

We vertrekken om 9.00. Het is droog. We zitten meteen weer aan de route en zakken af naar de rivier. Vanaf daar is het geleidelijk aan klimmen tot we ongeveer 12 km gelopen hebben. Het loopt lekker en al snel zien we links het Castillo de Túron uit de middeleeuwen. Iets met gevechten tussen de koninkrijken van Sevilla en Granada. We zien het eerst een stuk hoger liggen, maar al snel zijn wij stukken hoger dan het kasteel.

Na 2 uurtjes lopen hebben we 8,8 km weg en is het tijd voor een pauze. Nog 3 km klimmen!
Er blijken echter nog wat klimmetjes in de afdaling te zitten die we op het kaartje over het hoofd hebben gezien. Dat valt even tegen, maar we moeten het toch doen.

Rond 13.00 is het tijd voor een 2e pauze. We moeten nog een kleine 6 km naar El Burgo. Tijd om het broodje op te eten.

Nog even de laatste 6 km afraffelen zeggen we allebei. Helaas zit het venijn in de staart, want ook op dit stuk moet er weer geklommen worden en we hebben ineens te maken met een hoop modder op de weg. Peet is wijs geworden toen hij op de la Plata door de modder zakte en stuurt mij vooruit. Ik ben er bijna en dan voel ik mijn schoenen in de modder zakken…
Gelukkig niet helemaal onder, maar zie die zooi er nog maar af te krijgen😂

We hebben er allebei genoeg van voor vandaag en willen nu zo snel mogelijk naar ons hotel.
Nog een laatste klim het dorp in en we zijn er!!
Ik bel aan, maar hoor niets. Ik baal, want nu moet ik weer telefoneren en dat blijf ik lastig vinden.
Ook daar krijg ik geen contact. Hij gaat niet eens over. En ik wil zo graag die rugzak af, nu!

We besluiten dan in het dorp maar wat te gaan drinken en daar vragen of iemand misschien contact kan maken voor ons, maar alles in het dorp is gesloten!!
Weer terug naar het hotel. Ik probeer de deur klopper, en zowaar de deur gaat open. Er blijkt een stroomstoring te zijn. Dat verklaart een hoop…

In het restaurant bij het hotel vertelt ze wat we wel kunnen bestellen. We kiezen beide voor een salade en risotto met limoen en gerookte vis.
We worden langzaam weer mens…
We krijgen kaarsen mee voor straks en ze vragen zelfs of we misschien een boek (Engelstalig) willen lenen om de tijd door te komen . Kaarsjes graag, maar boek hoeft niet.

We kunnen wel douchen gelukkig, want er is wel warm water.
Terwijl we dat doen komt ook de stroom weer terug en het internet 😊 Oh, en buiten een paar spetters regen de hele dag droog gewandeld met tussendoor de zon.

Geschreven door Yolanda.opreis